Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 59

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem przeprowadzonych badań było określenie akumulacji składników nawozowych w biomasie roślin niemotylkowatych uprawianych w międzyplonie ścierniskowym. Badania polowe wykonano w latach 1996-1998 w Stacji Badawczej Wydziału Rolniczego ATR w Mochełku koło Bydgoszczy, na glebie kompleksu żytniego bardzo dobrego. Przedmiotem badań było pięć gatunków roślin niemotylkowatych: gorczyca biała, rzodkiew oleista, rzepak ozimy, słonecznik zwyczajny i facelia błękitna, uprawianych w międzyplonie ścierniskowym po pszenicy ozimej. W badaniach stosowano trzy warianty nawożenia roślin: gnojowicą bydlęcą, słomą pszenną z dodatkiem nawozów mineralnych oraz wyłącznie nawozami mineralnymi. Badania wykazały duże zdolności roślin niemotylkowatych do akumulacji makroskładników niewykorzystanych przez rośliny uprawiane w przedplonie. Wszystkie badane rośliny zakumulowały w swojej biomasie znacznie więcej azotu i potasu niż wniesiono w postaci nawozów. Zasadnicza masa pobranych składników pokarmowych była gromadzona w biomasie nadziemnej roślin uprawianych w międzyplonie ścierniskowym. Największymi zdolnościami akumulacji składników mineralnych wykazała się rzodkiew oleista.
The aim of the study was to determine the influence of nitrogen fertilization on the development of the chemical composition of the post-harvest residue of nonpapilionaceous plants cultivated in stubble intercrop. Field experiment was carried out in years 2002-2004 at the University of Technology and Life Sciences Research Station at Mochełek (53°13’ N; 17°51’ E) on very good rye complex soil. In the post-harvest residue of oilseed radish, a significantly higher concentration of macronutrients (N, P, K and Mg) was found than in tansy phacelia and sunflower. Nitrogen content in post-harvest residue increased together with the increase in its dose used in fertilizers. Especially effective in this respect was the increase in the nitrogen dose from 45 to 90 kg·ha⁻¹. Phacelia reacted the strongest by the increase in the nitrogen content in the post-harvest residue, and also in other macronutrients (P, K, and Ca) as the nitrogen dose increased.
В опыте проведенном в течение 1976-1978 годов в СОУ Мохэлэк было показано, что величина урожаев сухого вещества униоловатого костра ( Bromus unidoides Н.В.K.) и ежи сборной ( Daotylis glomerata L. ) не оказывала большего влияния на полевой расход воды. Самый высокий расход воды был отмечен в I и III укосах, зато урожай униоловатого костра в I и II и ежи сборной в I и III. Термический коэффициент полевого расхода воды был самый высокий в I и самый низкий во II укосах. Внесение азотных удобрений по большей части не дифференцировало полевого расхода воды и коэффициента α обоих исследуемых видов трав.
В опыте проведенном в местности Любостронь около г. Быдгощи на почве слабого ржаного комплекса в трех 2-летних сериях исследованийх (I - 1981-1982,11 - 1982-1983, III - 1983-1984 гг.) была установлена пригодность к возделыванию костра униолового, ежи сборной, люцерны и их смесей. В условиях орошения эти растения дали в среднем для серии соответственно 70, 60, 70 тонн зеленой и 15, 14, 15 тонн сухой массы с гектара, причем эти урожай были выше в сравнении с урожаями полученными без орошений на 38, 64, 42% зеленой и 35, 47, 33% сухой массы.
Celem badań własnych było określenie wpływu sposobu i terminu siewu oraz rozstawy rzędów na zdolność i energię kiełkowania nasion życicy trwałej w trzyletnim okresie pełnego użytkowania na nasiona. W badaniach wykazano, że wartość siewna nasion życicy wysiewanej jesienią oraz wiosną jako wsiewka i w siewie czystym była podobna, tylko w drugim roku stwierdzono niewielki korzystny wpływ stosowania rośliny ochronnej na zdolność kiełkowania. Zróżnicowanie rozstawy rzędów w zakresie 12-46 cm nie wpływało na wartość siewną uzyskanych nasion, jedynie w trzecim roku energia kiełkowania była z reguły większa, jeśli życica uprawiana była w rozstawie bardzo szerokiej. Wydłużenie okresu użytkowania życicy trwałej uprawianej na nasiona miało silniejszy negatywny wpływ na energię niż na zdolność kiełkowania.
W opracowaniach na temat ostropestu plamistego występuje szereg nieścisłości, które przede wszystkim dotyczą łacińskiej nazwy rośliny, składników sylimaryny, mylenia owoców z nasionami oraz używania określenia „bielmo”. W oparciu o naukową literaturę przedmiotu wskazano, że poprawną nazwą gatunkową jest Silybum marianum (L.) Gaertn., plonem ostropestu są owoce, a nasiona są bezbielmowe. Sylimaryna (kompleks flawonolignanów – sylibina, sylikrystyna i silidianina) skumulowana jest w owocni i łupinie nasiennej. W zależności od warunków wegetacji ostropest osiąga wysokość od około 0,7 do 1,7 m, a okres wegetacji na plantacjach surowcowych trwa 80-110 dni.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.