Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 15

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The causal agents of leaves and pods spot-pot of peas and field peas in the Olsztyn district was the fungus Phoma medicaginis var. pinodella. Investigated isolates of P. medicaginis var. pinodella differed by macroscopic and microscopic features. From diseases leaves and pods of peas and field peas obtained also saprophytic fungi among which Alternaría altérnala, Botrytis cinerea, Cladosporium cladosporioides, Epicoccum purpurascens, Stemphylium botryosum, Sordaria fimicola and mycelia sterilia were dominated. In the study on the identification and distribution of pathotypes of P. medicaginis var. pinodella six pathotypes were identified among which pathotype 3 were dominated. The identified pathotypes differed by macroscopic and microscopic features.
The causal agent of leaf and pods spot-pot of peas and field peas in the Olsztyn district was the fungus Ascochyta pinodes (Jones). Investigated isolates of A. pinoides different by macroscopic and microscopic features. From diseased leaves and pods of peas and field peas saprophytic fungi were also obtained. Among them Alternaria alternata, Cladosporium cladosporioides, Epicoccum purpurascens, Stemphylium botryosum, Sordaria fimicola and mycelia sterilia were dominant. In the study on the identificadon and distribution of pathotypes of A. pinodes (Jones) six pathotypes were identified among which pathotypes 3 dominated. The identified pathotypes differed by macroscopic and microscopic features.
The aim of the work was to find plants resistant to Ascochyta pinodes causing leaf and pod spot-pot of peas and field peas. Fourty five cultivars of peas and field peas and 6 breeding materials were tested in the field in the period 1975-1979 on artificially inoculated field plots. Cultivars: Bartel. Birte, Bodil, Borek, Jubilat, Karo, Meteor, Rondo and Zólty Pomorski were to found be less susceptible. In laboratory and greenhouse conditions pea and field pea cultivars were examined for susceptibility, to pathotypes 3 and 5 of Ascochyta pinodes. The results obtained proved that cultivars: Bartel, Birte, Bodil, Borek, Jubilat. Karo. Meteor. Rondo and Żółty Pomorski to be less susceptible to two padiotypes of Ascochyta pinodes.
Celem wytypowania z uprawianych w Polsce odmian grochu i peluszki form mniej podatnych na porażenie przez A. pisi oceniono w polu, ze szczególnym uwzględnieniem poletka testowego z monokulturą, 43 odmiany grochu i peluszki oraz 6 rodów hodowlanych grochu. Do mniej podatnych na porażenie przez A. pisi zarówno na poletkach hodowlanych, gdzie stosowano prawidłowe zmianowanie jak i przy uprawie grochu i peluszki w monokulturze należały odmiany grochu: Bartel, Birte, Borek, Cebeco, Finale i Paloma.W analogicznych badaniach przeprowadzonych w laboratorium i szklarni oceniono podatność odmian grochu i peluszki na porażenie przez patotypy 2 i 4 A. pisi. Do mniej wrażliwych należały odmiany grochu: Bartel, Cebeco, Finale i Paloma.
Celem wytypowania z uprawianych w Polsce odmian grochu i peluszki form mniej podatnych na porażenie przez P. medicaginis var. pinodella oceniono w polu, ze szczególnym uwzględnieniem poletka testowego, gdzie groch i peluszkę uprawiano przez siedem lat w monokulturze oraz sztucznie zakażano materiałem infekcyjnym, 43 odmiany grochu i peluszki oraz 6 rodów hodowlanych. Do mniej podatnych na porażenie przez P. medicaginis var. pinodella zarówno na poletkach objętych prawidłowym zmianowaniem oraz na poletku testowym należały odmiany grochu: Jubilat, Paloma, Proteus, Utadowskij Jubilejnyj i peluszki: Fioletowa, Nieznanicka oraz Rosacrone. W analogicznych badaniach przeprowadzonych w laboratorium i w szklarni oceniono podatność odmian grochu i peluszki na porażenie przez patotypy 3 i 5 Phoma medicaginis var. pinodella. Mniejszą podatnością na porażenie przez patotypy 3 i 5 tego grzyba charakteryzowały się odmiany: Auralia, Finale, Flavanda, Jubilat, Paloma, Proteus, Uladowskij Jubilejnyj, Nieznanicka i Rosacrone.
Z nekrotycznych plam na liściach i strąkach grochu oraz peluszki oprócz głównego sprawcy plamistości zgorzelowej A. pisi, licznie wyosabniano również grzyby saprofityczne, a szczególnie gatunki: Alternaria alternala, Botrytis cinerea, Cladosporium cladosporioides, Epicoccum purpurascens, Stemphylium botryosum, Sordaria fimicola oraz grzybnie nie zarodnikujące. Stwierdzono różnice gatunkowe w mikroflorze zasiedlającej nekrozy na liściach i strąkach grochu oraz zasiedlającej porażone rośliny peluszki. Przez wszystkie lata badań z nekroz na liściach wyosabniano więcej gatunków grzybów saprofitycznych w porównaniu ze strąkami grochu i peluszki. Badane kultury grzyba A. pisi różniły się cechami makro i mikroskopowymi w zależności od podłoża i pochodzenia. Patogeniczny gatunek grzyba A. pisi jest zróżnicowany biologicznie na pięć patotypów. Groch jak i peluszka w latach badań 1976-1978 porażone były głównie przez patotyp 2 o niższej agresywności. Wirulentne patotypy 4 i 5 oznaczono tylko wśród izolatów wyosobnionych z porażonych roślin grochu i peluszki pochodzących z monokultury. Badane patotypy A. pisi różniły się cechami makro i mikroskopowymi (liniowym przyrostem grzybni wegetatywnej, intensywnością zarodnikowania oraz wymiarami piknidiów i zarodników konidialnych).
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.