W pracy zbadano zachowanie się jonów fosforanowych pochodzących z Ca(H2PO4)2, CaHPO4, Mg(H2PO4)2 i MgHPO4 w polu elektrycznym elektrodializatora. Na przemieszczenie takiej samej ilości jonów fosforanowych do komory anodowej elektrodializatora zużyto więcej energii dla fosforanów wapniowych niż magnezowych i więcej dla fosforanów jednowodorofosforanowych niż dwuwodorofosforanowych oraz odpowiednio więcej dla tych jonów wprowadzonych do Zerolitu FF niż dla takich samych jonów wprowadzonych w badanych solach do wody.