Artykuł stanowi głos w dyskusji na temat inwentaryzacji siedlisk przyrodniczych podjętej przez Lasy Państwowe w 2006 roku. Rozważane są głównie dwa aspekty: identyfikacji niektórych typów siedlisk (i zbiorowisk) leśnych w procesie inwentaryzacji oraz sygnalizowanych przez przyrodników, potrzeb uzupełnienia listy siedlisk chronionych. Pełna diagnoza siedliska powinna obejmować zarówno rozpoznanie fitosocjologiczne jak i ocenę stopnia naturalności siedliska. Zdaniem autorów lista siedlisk chronionych winna być uzupełniona o ols porzeczkowy Ribeso nigri-Alnetum, ols torfowcowy Sphagno squarrosi-Alnetum oraz łozowisko Salicetum pentandro-cinereae.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.