Wyniki wyszukiwania

1

Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik

Wzrost i plonowanie pomidorow w warunkach niedoboru miedzi

100%

Borkowski J.

Postępy Nauk Rolniczych

|

1997

|

tom 44

|

nr 3

83-93

Tomato is a plant, which has high copper demand, and during sunny weather in summer ought to contain at least 12 mg Cu/kg of leaves dry mass. During low insolation (November) copper demand of tomato is at least 50% lower. Copper deficiency cause plant wilting in sunny days, plants lost buds and flowers, and comertial yield may be lower more than 50%. Quick and most effective method of copper deficiency preventing is to spray wilting plants with 0,4% hydrated copper sulphate. It was found that during high copper deficiency content of proline (amino acid connected with stress) may be 74 times higher, that means higher than during water deficiency. This suggests that copper deficiency increases tomato susceptibility for drought.

2

Porownanie wybranych wlasciwosci miodow pszczelich jasnych i ciemnych

100%

Majewska E.

Nauka Przyroda Technologie. Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu

|

2009

|

tom 03

|

nr 4

3

Zmiany potencjału osmotycznego oraz zawartości proliny i emisji ciepła podczas hartowania androgenicznych form Festulolium różniących się odpornością na mróz i pleśń śniegową

75%

Pociecha E., Plazek A., Zwierzykowski Z.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2010

|

tom 545

Celem pracy było porównanie zmian potencjału osmotycznego, zawartości proliny i emisji ciepła podczas pre-hartowania i hartowania czterech androgenicznych genotypów Festulolium różniących się mrozoodpornością i podatnością na M. nivale. Podjęto również próbę powiązania powyższych parametrów z odpornością na patogena. Badania przeprowadzono na genotypach Festulolium oznaczonych numerami roboczymi 715, 716 (odporne) oraz 729 i 768 (wrażliwe) uzyskanych z tetraploidalnego mieszańca F1 Festuca pratensis (2n = 4x = 28) × Lolium multiflorum (2n = 4x = 28). Pomiar potencjału osmotycznego soku komórkowego, wypływu ciepła oraz analizę zawartości proliny wykonywano dla roślin kontrolnych (przed pre-hartowaniem), po 2 tygodniach pre-hartowania i po 3 tygodniach hartowania. Obniżenie temperatury podczas pre-hartowania, a następnie podczas hartowania powodowało stopniowy spadek potencjału osmotycznego u wszystkich badanych genotypów Festulolium, niezależnie od ich stopnia odporności na mróz i M. nivale. Po pre-hartowaniu i hartowaniu odnotowano istotny wzrost zawartości proliny, przy czym genotyp 716 odporny na mróz i M. nivale charakteryzował się najwyższą zawartością tego aminokwasu po hartowaniu, co może wskazywać na jego rolę w nabywaniu odporności na M. nivale. Genotypy odporne charakteryzuje niższa emisja ciepła (aktywność metaboliczna) zarówno przed rozpoczęciem pre-hartowania jaki po hartowaniu. Większe wypływy ciepła u genotypów wrażliwych mogą świadczyć o zwiększonym poziomie produkcji energii pod wpływem chłodu, czego konsekwencją może być wyczerpywanie się rezerw potrzebnych do walki z patogenem. Pomiary emisji ciepła mogą być użytecznym wskaźnikiem pomocnym we wstępnej selekcji genotypów Festulolium odpornych na mróz i M. nivale.

4

Biochemiczne i fizjologiczne aspekty odpowiedzi grochu zwyczajnego (Pisum sativum L.) na obecność zwiększonej ilości miedzi w podłożu

63%

Smolik B., Malinowska K.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2009

|

tom 541

|

nr 2

Celem przeprowadzonych badań było określenie reakcji biochemicznej i fizjologicznej grochu zwyczajnego na nadmiar miedzi w glebie. Materiał do badań stanowił groch zwyczajny (Pisum sativum), którego nasiona wysadzono do gleby z dodatkiem różnych ilości miedzi (2.5, 5 i 10 mmol∙kg-1 gleby). Oznaczenie aktywności katalazy, peroksydazy, zawartości MDA, proliny, chlorofilu a, b, karotenoidów, intensywności asymilacji CO2 i transpiracji oraz bilansu wodnego przeprowadzono w 14, 21 i 28 dniu wegetacji badanej rośliny. W miarę wzrostu zawartości miedzi w podłożu wzrastała zawartość dialdehydu malonowego i proliny u grochu siewnego. Najwyraźniejszy wzrost aktywności enzymów (CAT i POX) odnotowano w roślinach uprawianych w glebie z dodatkiem 5 mmol miedzi. Wzrastające dawki miedzi istotnie zmniejszyły u grochu intensywność asymilacji CO2, transpiracji oraz spowodowały wzrost wskaźnika WSD. Stwierdzono spadek zawartości chlorofilu a i b oraz istotny wzrost karotenoidów w liściach grochu w 28 dniu badań po zastosowaniu najwyższej dawki Cu (10 mmol∙kg-1 gleby).

Ograniczanie wyników

2 Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

1 Nauka Przyroda Technologie. Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu

1 Postępy Nauk Rolniczych

1 Borkowski J.

1 Majewska E.

1 Malinowska K.

1 Plazek A.

1 Pociecha E.

1 Smolik B.

1 Zwierzykowski Z.

1 2010

2 2009

1 1997

Wzrost i plonowanie pomidorow w warunkach niedoboru miedzi

Porownanie wybranych wlasciwosci miodow pszczelich jasnych i ciemnych

Zmiany potencjału osmotycznego oraz zawartości proliny i emisji ciepła podczas hartowania androgenicznych form Festulolium różniących się odpornością na mróz i pleśń śniegową

Biochemiczne i fizjologiczne aspekty odpowiedzi grochu zwyczajnego (Pisum sativum L.) na obecność zwiększonej ilości miedzi w podłożu