W artykule, inspirowanym jubileuszem 10-lecia funkcjonowania Instytutu pod obecną nazwą, przedstawiono historyczne rozważania na temat negatywnych konsekwencji administracyjnego rozdzielenia resortów, które powinny sterować rozwojem przestrzennym kraju, regionów i gmin oraz budownictwem. Działania podejmowane w celu usprawnienia procesu inwestycyjnego zmierzają do korygowania prawa budowlanego, nie dostrzega się podstawowych błędów wynikających z niedoceniania skutków decyzji planistycznych, pogłębiających chaos przestrzenny. Konsekwencją administracyjnych zmian na szczeblu ministerstw jest rozproszenie resortowego zaplecza intelektualnego, które powinno pracować nad spójną krajową polityką przestrzenną i budowlaną.