Osteoporoza jest układową chorobą szkieletu, której ryzyko zależy od wielu elementów. Ważne miejsce w ocenie tego ryzyka zajmują czynniki żywieniowe, w tym głównie spożycie wapnia i witaminy D. Jednocześnie pobycie zapotrzebowania na konieczne składniki diety umożliwia tylko sprawnie działający przewód pokarmowy. Każda jego niedomoga może wiązać się z ograniczeniem spożycia, zaburzeniami wchłaniania i/lub metabolizmu wielu substancji niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania gospodarki kostnej. Obecność procesu zapalnego jest kluczowa dla patogenezy niektórych schorzeń przewodu pokarmowego, np. nieswoistych zapaleń jelit czy choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy (zakażenie Helicobacter pylori). Działanie mediatorów zapalnych na tkankę kostną może sprzyjać rozwojowi osteoporozy i jest obecnie przedmiotem licznych prac badawczych. W chorobach wątroby zarówno przebiegających z cholestazą, jak i z pierwotnym uszkodzeniem komórki wątrobowej, może dochodzić do pogorszenia wchłaniania tłuszczów, witaminy D i wapnia, a także do zaburzeń metabolicznych o negatywnym znaczeniu dla tkanki kostnej. Również choroby trzustki, zwłaszcza w zaawansowanej formie, mogą być związane ze zwiększonym ryzykiem rozwoju osteoporozy. Profilaktyka, a często również leczenie osteoporozy, powinny być częściej niż obecnie stosowane przez gastrologów.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.