Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 13

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  wlokno
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W 3-letnich badaniach polowych oceniano wpływ zróżnicowanych dawek nawozów azotowych (0, 75, 150, 225 i 300 kg·ha⁻¹ N) na zawartość białka właściwego i ogółem oraz włókna surowego w roślinach pokrzywy zbieranej w trzech fazach rozwojowych: przed pąkowaniem (fazę tę nazwano umownie wegetatywną), w pełni pąkowania i w pełni kwitnienia. Uzyskane wyniki wskazują, iż wraz ze zwiększaniem dawek nawozów azotowych wzrasta zawartość białka, zwłaszcza w roślinach zbieranych w fazie wegetatywnej. W kolejnych fazach rozwojowych notuje się wzrost zawartości włókna, a spadek białka. Liście w porównaniu z łodygami zawierają znacznie więcej białka, zaś mniej włókna.
Oceniano skład chemiczny (zawartość białka ogólnego i właściwego, włókna i popiołu surowego oraz składników mineralnych: P, K, Ca, Mg) w części nadziemnej pokrzywy zwyczajnej (Urtica dioica L.). Próbki do analiz pozyskiwano z roślin zbieranych w trzech fazach rozwojowych: przed pąkowaniem (tzw. faza wegetatywna), w pełni pąkowania i w pełni kwitnienia. Zbiór roślin w późniejszych fazach rozwojowych powodował obniżenie zawartości obydwu form białka i niektórych składników mineralnych (P, K, Mg), oraz wzrost zawartości włókna surowego i Ca. Opóźnienie zbiorów wpływało także na zmniejszenie różnic pomiędzy zawartością białka ogólnego a właściwego, co wskazuje, że rośliny w większym stopniu przetwarzają pobrany z gleby azot na białko właściwe. Liście pokrzywy w porównaniu z łodygami charakteryzowały się znacznie większą zawartością białka, popiołu, fosforu i wapnia, a wyraźnie mniejszą – włókna surowego.
Kolekcja konopi zgromadzona w Instytucie Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich należy do jedynej w Polsce, ze względu na różnorodność oraz ilość posiadanych genotypów, gromadzi około 150 obiektów. Stanowi cenne źródło materiałów genetycznych niezbędnych do prac hodowlanych. Zawiera zarówno jedno- i dwupienne formy reprezentujące różne przystosowania do warunków glebowo-klimatycznych oraz ekotypy miejscowe i linie hodowlane o stabilnym genotypie. Prowadzono obserwacje okresu kwitnienia i pełnego dojrzewania konopi oraz określono długość ogólną łodygi (cm), długość techniczną łodygi (cm), zawartość włókna (%), celulozy (%) i zawartość THC (%). Badane odmiany konopi z kolekcji charakteryzowały się różnymi terminami kwitnienia i zawiązywania nasion. W zależności od długości wegetacji kształtowała się zawartość włókna i celulozy w łodygach konopi. Zawartość THC stanowiła ważny parametr warunkujący przydatność wybranego genotypu dla hodowców.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.