Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  white bean
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The effect of inoculating single cultures of plant growth-promoting rhizobacteria (PGPR) on development of white beans seedling (Phaseolus vulgaris) was analyzed. Five PGPR were isolated from the rhizosphere of Okra plants and were assessed for abilities to solubilise phosphate and produce indole acetic acid (IAA). The phosphate solubilising index ranged from 6-10 while the concentration of IAA ranged from 17.48mg/l to 27.43mg/l. Serratia sp. produced the highest concentration of IAA (27.43mg/l) and had the highest solubilisation index (10mm). Bacillus sp. produced the least amount of IAA (17.48mg/l) while Staphylococcus sp. had the least solubilisation index (6mm). The highest percentage germination of 83.3% was observed in the seedling inoculated with Bacillus sp. The effect of PGPR on root and shoot elongation was studied hydroponically for 7 days. Significant increases (P< 0.05) in root elongation were observed.. The highest seedling root length (18.47cm) and shoot length (19.17cm) were observed with inoculation of Staphylococcus sp. and Bacillus sp. respectively. The use of these bacteria as bio-inoculants could be a sustainable practice to facilitate nutrient supply to white beans seedlings.
Phaseolamin is the name of protein extract obtained from white bean (Phaseolus vulgaris) demonstrating alpha-amylase inhibiting activity. The extract is commonly used in many so called 'starch blockers' as anti-obesity and anti-diabetic remedy The mechanism of phaseolamin action was discussed and clinical and animal trials evaluating biological effects of use were reviewed. The result of the studies show, that phaseolamin has got potent anti-amylase activity in small intestine and it may be useful in specific health conditions. But the data are still limited and the research should be continued.
Celem pracy było określenie właściwości przeciwutleniających preparatów polifenoli uzyskanych z okrywy nasiennej fasoli czarnej, różowej i białej. Preparaty otrzymano przez ekstrakcję polifenoli 0,5% roztworem HCl w metanolu, zagęszczanie pod próżnią i liofilizację. Charakterystyka chemiczna otrzymanych preparatów obejmowała określenie zawartości tanin skondensowanych oraz antocyjanów. Ponadto oznaczono zdolność polifenoli do chelatowania jonów żelaza (II). Badania właściwości przeciwutleniających preparatów polifenoli obejmowały oznaczanie zdolności preparatów do unieczynniania kationorodników ABTS+• oraz rodników wodorotlenowych. Stwierdzono, że wszystkie badane preparaty wykazywały aktywność przeciwrodnikową zarówno wobec kationorodników ABTS+• (od 18 do 28,5%), jak i wobec rodników wodorotlenowych (od 25 do 95%). Największą aktywnością charakteryzowały się preparaty z fasoli czarnej i różowej, natomiast najmniejszą preparat z fasoli białej. Spowodowane to było prawdopodobnie większą zawartością polifenoli, a zwłaszcza tanin skondensowanych w preparatach z okryw fasoli kolorowych.
Celem pracy było określenie właściwości przeciwutleniających preparatów polifenoli uzyskanych z okrywy nasiennej fasoli brązowej, czerwonej i białej. Preparaty otrzymano przez ekstrakcję polifenoli 0,5-procentowym roztworem HC1 w metanolu, zagęszczanie pod próżnią i liofilizację. Charakterystyka chemiczna otrzymanych preparatów obejmowała określenie zawartości polifenoli ogółem, tanin skondensowanych i antocyjanów. Badania właściwości przeciwutleniających preparatów polifenoli obejmowały oznaczanie zdolności preparatów do unieczynniania stabilnych, syntetycznych rodników DPPH*, rodników nadtlenkowych i wtórnych produktów ich rozpadu. Zbadano również ochronny wpływu preparatów polifenoli na β-karoten, ulegający degradacji pod wpływem nadtlenków kwasu linolowego w układzie emulsyjnym. Stwierdzono, że wszystkie badane preparaty wykazywały aktywność przeciwrodnikową zarówno wobec rodników nadtlenkowych (83-87%), wtórnych produktów ich rozpadu (78-87%), jak i rodników DPPH* (50-67%). Wszystkie badane preparaty chroniły β-karoten przed degradacją spowodowaną nadtlenkami. Większą aktywnością charakteryzowały się preparaty z fasoli kolorowych, co było spowodowane prawdopodobnie większą zawartością polifenoli.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.