W artykule pokrótce przedstawiono genezę i ewolucję płatności bezpośrednich jako instrumentu wspólnej polityki rolnej oraz wpływ przeprowadzonych reform wsparcia bezpośredniego na elastyczność sektora rolnego w zakresie reagowania na zmiany w wielkości i strukturze popytu na produkty rolne. Następnie dokonano przeglądu stosowanych w Unii Europejskiej systemów i modeli płatności bezpośrednich oraz analizy wsparcia bezpośredniego, mającej na celu zidentyfikowanie tych jego elementów, które różnicują warunki konkurencji na wspólnym rynku. Stwierdzono, że unifikacja systemów wsparcia bezpośredniego ułatwiłaby korzystne, z punktu widzenia racjonalności wykorzystania czynników wytwórczych, dostosowania w zakresie przestrzennego rozmieszczenia produkcji rolnej w Unii Europejskiej.