Artykuł stanowi syntezę wyników kilkunastoletnich badań Autora nad rozwojem i strukturą polskiego rynku nieruchomości. Obejmuje okres transformacji ustrojowo-gospodarczej kraju od 1990 r. ze szczególnym uwzględnieniem okresu przed i po wejściu Polski do Unii Europejskiej. Wywód poprzedzono opisem historycznym rozwoju rynku nieruchomości na ziemiach polskich od XVIII w. do końca PRL. Relacja ta jest bardzo skrótowa ze względu na szczupłość dostępnych danych. Coroczne obroty rynkowe i transakcje pozarynkowe dot. nieruchomości analizowano w Instytucie Rozwoju Miast (dawniej Instytut Gospodarki Mieszkaniowej) na podstawie sprawozdań notarialnych udostępnionych przez Ministerstwo Sprawiedliwości. Inne źródła, głównie dane Głównego Urzędu Statystycznego, umożliwiają prezentowanie zasobu gruntów i budynków stanowiących przedmiot obrotu oraz strumienia pieniędzy przepływających w wyniku zawartych transakcji. Zbiorcza ocena zdarzeń zachodzących w badanych latach przeprowadzona została za pomocą metody SWOT. Podano argumenty za widocznymi zmianami zachodzącymi na rodzimym rynku nieruchomości po wejściu naszego kraju do Unii Europejskiej. W podsumowaniu zaprezentowano schematycznie cele i przekroje badań analitycznych rynku nieruchomości.