Analizowano wpływ oddziaływania czynników środowiskowych i genetycznych na mleczność i stan zdrowia krów rasy cb, użytkowanych w dwóch oborach, typowych dla północno-wschodniego regionu Polski. W obiektach dokonano wielu usprawnień technicznych, technologicznych, organizacyjnych i sanitarno-higienicznych. Określono wpływ przeprowadzonych zmian na wartość użytkową zwierząt oraz opłacalność produkcji. W oborze 1, w której przywrócono sprawność wentylacji grawitacyjno-aeracyjnej i zagospo- darowano poddasze użytkowe, temperatura powietrza nieznacznie spadła, wykazując jednocześnie znacznie mniejszą zmienność niż w oborze 2. Zmniejszyła się również wilgotność powietrza, choć tylko minimalnie. Jej wartości mieściły się w zakresie norm zoohigienicznych. W oborze 2, po uszczelnieniu i wybudowaniu wiatrołapu temperatura powietrza wzrosła, osiągając wartości zalecane dla krów mlecznych i wykazywała mniejsze wahania. Zwiększyła się również wilgotność powietrza, nie przekraczając jednak norm zoohigienicznych. W obu oborach we wszystkich okresach badawczych, ruch powietrza i ochładzanie charakteryzowały się małymi wahaniami, a ich wartości kształtowały się w granicach norm zoohigienicznych. Poprawiła się ciepłochronność obór, zwłaszcza obiektu 2. Stwierdzono ujemną korelację między dzienną wydajnością mleka od krów a wysoką wilgotnością względną powietrza, przekraczającą dopuszczalne wartości w oborach. Wykazano, że wraz ze zwiększaniem się udziału krwi hf u krów rasy cb, następuje wzrost ich użytkowości mlecznej. Najwyższą wydajność mleka i jego składników stwierdzono u mieszańców z 50-procentowym udziałem krwi hf, nieco niższą u krów z 25-procentowym, a najniższą u czysto rasowych krów cb. W mleku krów mieszańców cb x hf zmniejszyła się procentowa zawartość tłuszczu i białka. Usprawnienia w zakresie organizacji, techniki i higieny doju, a także warunków utrzymania zwierząt istotnie wpłynęły na stan zdrowia gruczołu mlekowego krów. Kompleksowe działania zmierzające do poprawy warunków środowiska hodowlanego oraz zmiana struktury genetycznej ocenianego pogłowia dały wymierny efekt ekonomiczny. W oborze 2 obniżono wskaźnik paszochłonności o 0,11 jedn. ows./kg (0,65 MJ EN /kg) mleka, uzyskując 165 000 zł oszczędności. Przyrost wartości produkcji rocznej w oborze 1 wyniósł 50,3 ml zł, a w oborze 2—121,8 ml zł. Przyrost produkcji netto kształtował się więc odpowiednio — 19 ml i 42 ml zł. Koszt modernizacji obory 2 okazał się niewielki i stanowił równowartość 640 kg mleka wg cen obowiązujących w czerwcu 1993 roku.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.