Wyniki wyszukiwania

1

Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik

Evidence for a warm water inflow into the Baltic Proper in summer 2003

100%

Feistel R., Nausch G., Heene T., Piechura J., Hagen E.

Oceanologia

|

2004

|

tom 46

|

nr 4

The exceptional warm water inflow into the Baltic Sea in summer 2002, which preceded the major Baltic inflow of January 2003, was surprisingly repeated in modified form in summer 2003. Its warm waters even replaced the renewed, cold inflow waters in the eastern Gotland Basin and commenced another warm period in its deep layers, where the previous one had lasted from 1997 to 2003. Details of the temporal and spatial behaviour of this new baroclinic inflow are presented from various measurements carried out from the Kiel Bight up to Gotland, covering the Darss Sill, the Arkona, Bornholm, Gdańsk Basins and the Słupsk Channel, focused mainly on the time period between July 2003 and July 2004. Hypothetically, the repetition of these exceptional warm inflow events could be regarded as a possible regional indicator for global climatic change.

2

Warm waters of summer 2002 in the deep Baltic Proper

100%

Feistel R., Nausch G., Mohrholz V., Lysiak-Pastuszak E., Seifert T., Matthaus W., Kruger S., Hansen I. S.

Oceanologia

|

2003

|

tom 45

|

nr 4

From October 2002 until March 2003 surprisingly warm, oxygenated waters were frequently encountered in the Baltic Sea in the area between the Bornholm and Fårö Deeps from the halocline down to the bottom. Owing to their ventilation effect in the stagnating deep waters, their occasional observations have partly been incorrectly attributed to the inflow events of October 2002 or January 2003. The emergence of some of these waters can be traced back to the exceptional summer weather conditions in August and September 2002 in central Europe. The warm waters played a remarkable renewal pacemaker role for the subsequent important winter inflow of January 2003. The evolution of this summer inflow is described and possible causes are discussed.

3

Wykorzystanie cieczowych kolektorów słonecznych do podgrzewania ciepłej wody użytkowej w budownictwie mieszkaniowym

80%

Hutnik E., Dabrowski J.

Acta Scientiarum Polonorum. Architectura

|

2004

|

tom 03

|

nr 1

4

Zastosowanie metody potencjalow wezlowych do analizy i projektowania instalacji slonecznych cieplej wody

71%

Wojcicka-Migasiuk D.

Acta Agrophysica

|

2001

|

tom 39

1-106

W pracy przedstawiono zastosowanie analogii termoelektrycznej poprzez wykorzystanie metody potencjałów węzłowych do utworzenia zastępczej sieci cieplnej (zsc) w celu sformułowania matematycznego modelu do analizy słonecznych instalacji ciepłej wody użytkowej. ZSC ma postać obwodu RC i składa się z 6 węzłów symulujących poszczególne elementy instalacji i gałęzi zawierających opory cieplne wymiany ciepła pomiędzy węzłami, dla każdego z węzłów sformułowano równanie bilansu cieplnego, a zatem powstał układ sześciu równań. W celu ich rozwiązania ułożono algorytm symulacyjny przy pomocy pakietu MathCad 7.0 służący naukowo-badawczej analizie termicznej a następnie wykonano pakiet symulacyjny w wersji użytkowej. Wykonano modele i przeprowadzono symulacje dla ustalonego i nieustalonego stanu pracy instalacji, zaprezentowano wyniki przeprowadzonych pomiarów w instalacji doświadczalnej i dokonano analizy porównawczej wyników symulacji z wynikami pomiarów. Potwierdziła ona przydatność modelu i pakietu symulacyjnego również w warunkach klimatycznych regionu Polski środkowo-wschodniej uznanej za region drugi w kraju pod względem dostępności energii promieniowania słonecznego (eps)o dużych możliwościach jej wykorzystania na terenach rolniczych. Pakiet symulacyjny jest głównym narzędziem opisanym w pracy i składa się z następujących sekwencji: 1. Wprowadzenie danych, 2. Obliczenia rezystancji cieplnych, 3. Obliczenia stanu ustalonego, 4. Obliczenia stanu nieustalonego. Narzędzie to jest uniwersalne i umożliwia dowolne rozszerzanie modelu ZSC o dodatkowe elementy, liczbową i graficzną prezentację wyników, w tym także quasi-przestrzenną prezentację wyników dla stanu przejściowego. Użytkowa wersja programu przeznaczona dla inżynierów projektantów takich systemów jest przyjazna dla użytkownika i jest dostępna także w wersji angielskiej. Algorytmy umożliwiają symulację stanów przejściowych w zależności zarówno od warunków pogodowych jak i wewnętrznych parametrów systemu. Praca prezentuje wyniki symulacji przeprowadzone w różnych zakresach wymuszeń. Analiza stanu niestacjonarnego wskazuje na nowe aspekty pracy termicznych instalacji słonecznych. Poszczególne opory cieplne są obliczane w ścisłej zgodności z zasadami wymiany ciepła odbywającej się na drodze przewodzenia, konwekcji i promieniowania, zaprezentowane przykłady symulacji przedstawiono na wykresach wykazujących zależności wzglądem wymuszeń zewnętrznych i wewnętrznych parametrów układu. Pokazują one m.in. zmienność temperatur w poszczególnych węzłach zależną od różnej dostępności eps i innych warunków pogodowych.

Ograniczanie wyników

2 Oceanologia

1 Acta Agrophysica

1 Acta Scientiarum Polonorum. Architectura

2 Feistel R.

2 Nausch G.

1 Dabrowski J.

1 Hagen E.

1 Hansen I. S.

1 Heene T.

1 Hutnik E.

1 Kruger S.

1 Lysiak-Pastuszak E.

1 Matthaus W.

1 Mohrholz V.

1 Piechura J.

1 Seifert T.

1 Wojcicka-Migasiuk D.

2 2004

1 2003

1 2001

Evidence for a warm water inflow into the Baltic Proper in summer 2003

Warm waters of summer 2002 in the deep Baltic Proper

Wykorzystanie cieczowych kolektorów słonecznych do podgrzewania ciepłej wody użytkowej w budownictwie mieszkaniowym

Zastosowanie metody potencjalow wezlowych do analizy i projektowania instalacji slonecznych cieplej wody