W pracy przedstawiono zmienność względnej intensywności turbulencji strumienia, obliczonej na podstawie pomierzonych chwilowych podłużnych wartości prędkości wody w korycie o dwudzielnym złożonym przekroju poprzecznym. Przeanalizowano zmiany intensywności turbulencji dla jednego napełnienia w warunkach jednostajnie ustalonego przepływu. Pomiary prędkości wody prowadzono w betonowym kanale laboratoryjnym, długości 16 m i szerokości 2,08 m, z symetrycznymi terenami zalewowymi o trapezowym przekroju poprzecznym. Chwilowe składowe prędkości mierzono w korycie z szorstkimi terenami zalewowymi i skarpami koryta głównego. Określono zmiany intensywności turbulencji w poszczególnych częściach koryta. Badania wykazały, że wartości intensywności turbulencji w pionach koryta rosną wraz z oddalaniem się od powierzchni zwierciadła wody w kierunku do dna i skarp. Uzyskane wyniki porównano z opisanymi w literaturze.
Celem pracy była wizualizacja zjawiska rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń w korycie dwudzielnym, polegająca na wprowadzeniu w obszar przepływu wody wskaźnika, który szybko rozprzestrzenia się na cały przekrój strumienia. Szybkość rozprzestrzeniania się wskaźnika w strumieniu wody zależy od wielu czynników, lecz najistotniejsza jest struktura pulsacji prędkości wody. Jednym ze sposobów opisu burzliwego ruchu wody jest opis statystyczny, który występujące w nim wielkości hydrodynamiczne traktuje jako wielkości losowe uśrednione w czasie. Pomiary przeprowadzono na modelu hydraulicznym o wymiarach16 x 2,08 m.
W artykule przedstawiono makroskale czasową i przestrzenną turbulencji strumienia wody obliczone na podstawie chwilowych wartości podłużnej składowej prędkości w pionach dwudzielnego trapezowego przekroju koryta. Chwilowe wartości prędkości mierzono w korycie głównym i na terenie zalewowym dla różnych napełnień. Wyniki obliczeń makroskal turbulencji przedstawiono dla koryta głównego i terenów zalewowych z drzewami i bez. Badania wykazały, że wartości makroskali czasowej zmieniają się w przedziale od 0,1 do 1,2 s. We wszystkich wariantach, niezależnie od głębokości występują jednakowe tendencje wartości względnej długości makrowirów na głębokości. Względne długości makrowirów (0,1–2,5) są większe na terenach zalewowych niż w korycie głównym, gdzie wartości nie przekraczają 1,2 głębokości. Największe długości makrowirów stwierdzono na terenie zalewowym w pobliżu koryta głównego w obrębie interaktywności strug cieczy. Najmniejsze makrowiry występują nad dnem koryta głównego.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.