Celem badań było wyznaczenie i scharakteryzowanie termokinetyki rozkładu wybranych substancji organicznych w glebie. Do badań użyto: glukozy i skrobi oraz nawozy organiczne, jak gnojowicę trzody chlewnej i gnojowicę bydlęcą. Badania prowadzono podczas początkowego, 2+l0-dniowego, okresu rozkładu. Czas trwania tego okresu zależał od rodzaju użytych do doświadczeń substancji organicznych. Termokinetykę wyznaczano na postawie pomiarów kalorymetrycznych za pomocą wysoko- objętościowego kalorymetru KRM. Porównawcze pomiary respirometryczne wykonano za pomocą zmodyfikowanego respirometru Greenwooda i Leesa. Na podstawie pomiarów kalorymetrycznych wyznaczono krzywe zmian szybkości wydzielania ciepła (Qh) i całkowitych efektów cieplnych (QT), stałe szybkości (k) oraz energię aktywacji (Ea) badanych procesów. Przy użyciu respirometru określano zmiany szybkości poboru tlenu (Vh) i całkowitej objętości pobranego tlenu (VT) w badanym procesie. W trzech różnych typach gleb zbadano rozkład glukozy. Określono wpływ wybranych nawozów azotowych oraz, dodatkowo, inhibitora nitrifikacji (N-Serve), na przebieg biodegradacji glukozy. Zbadano również wpływ zróżnicowanego, początkowego składu fazy gazowej w naczyniu kalorymetrycznym na przebieg rozkładu glukozy w glebie. Część badań przeprowadzono w celu wykazania przydatności metody kalorymetrycznej do określenia wpływu substancji kseno- biotycznych, fosfogipsu i fluorku sodowego na proces rozkładu glukozy. Badano rozkład skrobi w glebie. Wyznaczono termokinetykę procesu rozkładu gnojowicy w glebie. Termokinetyczna analiza początkowego okresu badanych procesów umożliwiła scharakteryzawanie kinetyki i bioenergetyki rozkładu substancji organicznych w glebie. Uzyskane wyniki badań kalorymetrycznych wykazały dużą zbieżność z porównawczymi wynikami badań respirometrycznych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.