Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 4

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  thermal requirement
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The temperature-dependent development of Hemiptarsenus zilahisebessi Erdös (Hymenoptera: Eulophidae), a biological control agent of Liriomyza sativae Blanchard (Diptera: Agromyzidae), was studied in the laboratory at seven constant temperatures (10°C, 15°C, 20°C, 25°C, 30°C, 35°C, and 40°C) with a relative humidity of 65% and a photoperiod of 16L:8D h.. The total developmental time (egg to adult) decreased significantly with increasing temperature, and there was no development at 10°C or at 40°C. Linear and nonlinear models were used to describe the relationship between developmental rate (1/days) and temperature (°C), and to determine developmental thresholds. Using a linear model, the lower temperature threshold (zero development) was estimated to be 8.94°C for males and 9.02°C for females, and the thermal constant (K) was 147.1 degree-days (DD) for males and 156.3 DD for females. Among the nonlinear models examined, the Briere-1 and Briere-2 models were accepted on the basis of goodness-of-fit to the data (residual sum of squares and coefficient of determination) and estimable temperature thresholds (T0, Topt and Tmax). These models gave the best description of the temperature-dependent development of H. zilahisebessi. Temperature-based development models can be useful in designing massrearing protocols, in helping to make decisions in augmentative release trials, and in the development of predictive modelling.
2
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Wymagania termiczne pszenżyta ozimego

100%
Celem pracy było ilościowe określenie wymagań termicznych pszenżyta ozimego oraz wyznaczenie prawdopodobieństwa osiągnięcia dojrzałości woskowej w założonych terminach. W pracy wykorzystano dane dotyczące fenologii pszenżyta ozimego w latach 1982-1996 oraz dane meteorologiczne z 57 stacji IMGW, z lat 1972-2001. Zależności pomiędzy długością międzyfaz a średnią temperaturą powietrza w międzyfazie, a także sumą godzin usłonecznienia bezwzględnego określono za pomocą metody regresji liniowej. Wymagania termiczne pszenżyta ozimego w poszczególnych okresach rozwojowych ustalono metodą sum temperatur efektywnych. Stwierdzono, że pszenżyto ozime osiąga w Polsce dojrzałość woskową, gdy sumy temperatur, liczone powyżej 3°C od momentu trwałego wznowienia wegetacji, wyniosą 1158°C. Prawdopodobieństwo osiągnięcia dojrzałości woskowej przez pszenżyto ozime przed 20 lipca wynosi od poniżej 10% w północno-wschodniej i północno-zachodniej Polsce do ponad 70% na obszarze Niziny Śląskiej. Do 31 lipca pszenżyto osiąga dojrzałość woskową na całym obszarze Polski przynajmniej co drugi rok, a na Niżu Polskim w każdym z 9 na 10 lat.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.