Badania przeprowadzono na 46 brojlerach (kurczętach), w wieku 10 tygodni o przeciętnej masie ciała 2.1 kg (±0.25 kg), podzielonych na 4 grupy (1 kontrolna i 3 doświadczalne). Kurczęta z grup doświadczalnych pozbawiano dostępu do paszy przez okres 24 godzin (grupa 2), 48 godzin (grupa 3) i 72 godzin (grupa 4). Po okresie głodzenia brojlery poddawano ubojowi, w czasie którego pobierano krew do oznaczeń. We krwi pełnej metodą spektrofotometryczną określano zdolność heterofili do redukcji błękitu nitrotetrazoliowego (test NBT), a w plazmie krwi za pomocą ogólnie przyjętych metod oznaczano poziom kortykosteronu, cholesterolu, trójglicerydów, lipidów całkowitych i glukozy. Obliczono również względne procentowe obniżenie masy ciała kurcząt po okresie głodzenia. Wyniki badań poddano analizie statystycznej za pomocą testu t-Studenta. Stwierdzono: - u kurcząt głodzonych przez 24 godziny obniżenie masy ciała o 3.5%, podwyższenie aktywności heterofili, podwyższenie poziomu kortykosteronu oraz obniżenie poziomu trójglicerydów; - u kurcząt głodzonych przez 48 godzin obniżenie masy ciała o 7.3%, podwyższenie aktywności heterofili oraz podwyższenie poziomu kortykosteronu i glukozy; u kurcząt głodzonych przez 72 godziny obniżenie masy ciała o 12.7%, podwyższenie aktywności heterofili, podwyższenie poziomu kortykosteronu i cholesterolu, a obniżenie poziomu trójglicerydów i glukozy.