Przedstawiono informacje o stanie wiedzy w latach pięćdziesiątych na temat konwekcyjnego suszenia produktów rolniczych. Formuły empiryczne modelujące procesy suszenia stopniowo zastępują formuły semiempiryczne, nawiązujące do praw wiedzy naukowej. W początku lat siedemdziesiątych zostają wykorzystane prace A.B. Newmana i T.K. Sherwooda a następnie A.W. Łykowa do matematycznego modelowania procesów suszenia ziarna w cienkich warstwach w oparciu o analityczne rozwiązania równań dyfuzji masy (wody) i ciepła. Do początku lat osiemdziesiątych trwa wielokierunkowa weryfikacja tych teoretycznych modeli, prowadzona w różnych krajach, w tym intensywnie również w Polsce. Początek lat osiemdziesiątych to pierwsze w literaturze światowej a opracowane w Polsce sformułowanie teorii konwekcyjnego suszenia produktów rolniczych, jako sformalizowanej na bazie matematycznej teorii suszenia ciał stałych, teorii ogólnej pełniącej głównie funkcje poznawcze oraz niektórych teorii szczegółowych mających znaczenie utylitarne. Omówiono aktualny stan teorii oraz wskazano kierunki jej rozwoju w Polsce, mające na celu rozszerzenie dziedzin teorii o suszarnictwo warzyw i owoców.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.