Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 6

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  straty amoniaku
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W latach 1997-2000 prowadzono badania dotyczące oceny strat amoniaku z gospodarskich składowisk obornika z zastosowaniem ilościowych metod pomiaru a zwłaszcza, tzw. mikrometeorologicznej metody dozymetrii pasywnej. Celem badań było określenie masy ulatniającego się gazu na gnojowniach oraz poszukiwanie istotnych czynników limitujących wydajność procesu parowania amoniaku. Pomiary wykonano w pięciu celowo wybranych towarowych gospodarstwach rolnych. Gospodarstwa I, II, III i IV zajmowały się produkcją mleka zaś gospodarstwo V produkcją trzody chlewnej, przy czym średnioroczny stan obsady zwierząt wynosił w nich odpowiednio 50, 17, 49, 47 i 117 SD. Zwierzęta utrzymywano w budynkach inwentarskich typu ściołowego, skąd obornik usuwano raz na dobę i składowano na gnojowniach przez okres do 6 miesięcy. Uzyskane wyniki pomiarów były wyraźnie zróżnicowane. Średnia dobowa emisja amoniaku z gnojowni przyjmowała wartości od 0,42 do 3,62 kg N-NH₃. W gospodarstwach produkujących mleko powodowało to roczne straty amoniaku od 153 do 580 kg a w gospodarstwie produkującym żywiec wieprzowy straty rzędu 1325 kg. W stosunku rocznym ilość ulatniającego się amoniaku na składowiskach obornika, przypadająca na jedną SD bydła wynosiła odpowiednio 11,3, 18,9, 6,9 i 3,3 kg N-NH₃ oraz 12,4 kg N-NH₃ na jedną SD trzody chlewnej.
W Żuławskim Ośrodku Badawczym w Elblągu Instytutu Melioracji i Użytków Zielonych prace dotyczące oceny emisji amoniaku z produkcji rolniczej prowadzone są od roku 1996. Ich podstawowym celem jest identyfikacja ilościowa oraz ograniczanie strat amoniaku na wszystkich kolejnych etapach gospodarowania nawozami naturalnymi i mineralnymi w gospodarstwie rolnym. W pracy przedstawiono wyniki oceny strat amoniaku, które występują w żuławskich gospodarstwach mlecznych podczas nawożenia użytków zielonych. Pomiary wykonane mikrometeorologiczną metodą dozymetrii pasywnej wskazują, że po zastosowaniu gnojówki bydlęcej w dawce 50 m³ (189 kg N·ha⁻¹) na ruń łąkową o wysokości 10 cm, straty amoniaku monitorowane przez trzy doby wynosiły 45,6 kg N·ha⁻¹. W podobnych warunkach jednak przy dawce gnojówki 25 m3 (95 kg N·ha⁻¹) straty amoniaku były istotnie mniejsze i wynosiły 18,0 kg N·ha⁻¹. Natomiast stosowanie na łące trwałej saletry amonowej lub mocznika w dawce 60 kg N·ha⁻¹ wiązało się z emisją amoniaku w ilości 4,26 kg N·ha⁻¹ dla saletry amonowej i 12,9 kg N·ha⁻¹ dla mocznika.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.