Celem pracy było przedstawienie sposobów przezwyciężania rozproszenia w sektorze rolniczym, a także rozpoznanie skłonności zarządzających gospodarstwami rolnymi do wprowadzania zmian poprawiających ich konkurencyjność. Szansę wzrostu konkurencyjności gospodarstw rolnych stwarza integracja pozioma i pionowa podmiotów w danym sektorze, jak i z podmiotami z pozostałych ogniw agrobiznesu. Zmniejszenie liczby gospodarstw, wzrost ich powierzchni, a także poprawa ukształtowania rozłogu gospodarstw to kolejne czynniki wpływające na wykorzystanie tzw. pozytywnych efektów skali i przyczyniające się do zwiększenia siły ekonomicznej gospodarstw rolnych. Wskazano również, że konkurencyjność gospodarstw rolnych można zwiększyć poprzez strategiczne usytuowanie w strukturze sektora, czyli ukierunkowanie działań zwiększających poziom generowanego dochodu. Może to być strategia przywództwa kosztowego, różnicowania działalności rolniczej i specjalizacji produkcji.