Badano możliwość wiązania jonów Mg2+ przez szczep drożdży piwowarskich Saccharomyces cerevisiae Nr 1. Hodowle drożdży prowadzono na podłożu YPD wzbogaconym w sole magnezu MgS04-7H20 lub MgCl2-6H20, metodą stacjonarną (bez napowietrzania). Sole dodawano w takiej ilości, aby udział czystego pierwiastka w podłożu wynosił 0,25 g/dm3, 0,50 g/dm3 lub 1,25 g/dm3. Podłoże YPD wzbogacano w jony Mg2+ na początku hodowli lub pod koniec fazy logarytmicznego wzrostu drożdży. Celem oceny trwałości związania jonów Mg2+ z komórkami drożdży piwowarskich zawartość magnezu oznaczano w odwirowanej biomasie drożdży przemywanych i nie przemywanych wodą dejonizowaną. Badany szczep wykazał zdolność trwałego wiązania jonów Mg2+ z podłoży doświadczalnych. Dodatek MgCl2*6H20 sprzyjał wiązaniu magnezu z podłoża YPD przez drożdże piwowarskie oraz pozwalał uzyskać nieco wyższe plony biomasy (dla dawek jonów Mg2+ 0,50 g/dm3 i 1,25 g/dm3), niż z podłoży doświadczalnych z dodatkiem soli MgS04-7H20. Najwięcej magnezu trwale związanego z biomasą komórkową (15,20 mg Mg2+/dm3 podłoża) otrzymano po 24-godzinnej hodowli z dodatkiem soli chlorkowej w ilości 1,25 g Mg2+/dm3 podłoża.