W pracy wyznaczono prędkość krytyczną materiału rozdrobnionego sieczkarnią z toporowym zespołem tnącym. Badania przeprowadzono przy prędkości obrotowej 1000 obr.∙min-1 i dla trzech ustawień toporowego zespołu tnącego (10, 5 i 2 noże). Zmierzono prędkość krytyczną sieczki (zrębków) uzyskanych z siedmiu roślin uprawianych na cele energetyczne. Były to: wierzba wiciowa, róża wielokwiatowa, miskant olbrzymi, spartina preriowa, ślazowiec pensylwański, rdestowiec sachaliński i słonecznik bulwiasty. Zmiana liczby noży tnących w największym stopniu wpłynęła na prędkość krytyczną zrębków z wierzby wiciowej. Największymi wartościami współczynnika lotności charakteryzowała się sieczka słonecznika bulwiastego i spartiny preriowej.