Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 4

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  sodium sulphate
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The intake of sulphur offered in different forms was observed in ten ewes of Merino breed during one year. Four sources of sulphur were used: ammonium sulphate, sodium sulphate, calcium sulphate and sulphur. The effect of season (sprihg, summer, autumn and winter) and a phase of reproduction cycle (gestation, lactation, barren period) on the consumption of various sulphur sources were analysed. Significant differences in the intake of sulphur were found in summer, winter (both p<0.01) and autumn (p<0.05) and non-significant differences in spring. A phase of reproduction also affected the intake of sulphur; significant differences were found during gestation, barren period (both p<0.01) and lactation (p<0.05).
Maciorki rasy merynos polski żywiono przez 180 dni (VI-XI miesiąc życia) zestawami zawierającymi kazeinę (chroniną osłonką etylocelulozową przed degradacją mikrobiologiczną) oraz siarczan sodu. W dawkach eksperymentalnych zróżnicowano koncentrację białka i energii. Dokonano oceny jakości pozyskanej wełny, określając równocześnie masę wy­twarzanego włókna oraz retencję białka i energii w runie. Stwierdzono, że istotnie większe tempo syntezy keratyny wełny nie spowodowało obniżenia wytrzymałości włókna i zmiany sortymentu wełny, natomiast z odejściem od tradycyjnego żywienia zwiększyła się równomierność średnicy włókna. Nastąpiła poprawa wyrównania jego wytrzymałości i wydłużenia zerwania. Wełna zachowała białą barwę, a udział włókna keratynowego w runach był podobny jak przy tradycyjnych zestawach paszowych. Zmniejszyła się ilość tłuszczu w wełnie potnej.
W zestawach paszowych, stosowanych w żywieniu rosnących maciorek merynosa polskiego, zastąpiono część białka roślinnego kazeiną pokrytą osłonką etylocelulozową i zastosowano dodatek siarczanu sodu. Diety grup eksperymentalnych zróżnicowano koncentracją składników pokarmowych, zwiększając w jednej z nich ilość białka ogólnego o 20%, a energii o 15% w stosunku do norm żywienia zwierząt. Wyznaczono wskaźniki wzrostu i rozwoju maciorek oraz wydajności wełnistej, pozwalające określić stopień wpływu czynnika doświadczalnego na poziom ich wartości w grupach eksperymentalnych oraz odniesienie ich do wielkości ustalonych dla owiec żywionych tradycyjnie. Stwierdzono, że udział białka chronionego otoczką i siarczanu sodu w dawkach pokarmowych dla maciorek w VI-XI miesiącu życia, w zależności od koncentracji energii, przyspieszył ich wzrost i rozwój (od 0,5 do 2 miesięcy), zwiększył dzienne przyrosty (do 22%), przy zachowaniu prawidłowych proporcji poszczególnych partii tułowia. Produkcja wełny byla wyższa o 10-19%, a wydajność wzrostowa białka (PER) korzystniejsza przy normatywnej jego koncentracji w dawce.
Obiektem badań były skóry bydlęce ze zwierząt rasy nizinnej czarno-białej poddane wyprawie. W pracy określono zmiany w składzie białkowym skór bydlęcych zachodzące w poszczególnych etapach tego procesu. W skórach oznaczono zawartość: suchej masy, białka ogółem, kolagenu, sumy białek wymywalnych ze skóry, tłuszczu niezwiązanego, składników mineralnych oraz zmierzono temperaturę skurczu. Stwierdzono, że procesy warsztatu mokrego spowodowały duże zmiany ilościowe w białkach skóry bydlęcej. Największy ich ubytek następował podczas wapnienia i wytrawy. Zaobserwowano wyraźny wpływ składników wapnicy na skład skóry: wraz ze wzrostem stężenia Na₂S wzrastała ilość kolagenu przechodzącego do roztworu. Stężenie 0,12% Na₂S w kąpieli wapniącej było krytyczną wartością, po przekroczeniu której następowała drastyczna degradacja białka. Kolagen skóry bydlęcej był bardziej odporny na działanie Ca(OH)₂ niż Na₂S. Temperatura wapnienia wpływała znacząco na zawartość białek wymywalnych w kąpieli, dlatego nie powinna przekraczać 30°C. Stwierdzono ścisły związek pomiędzy temperaturą skurczu a ilością kolagenu - wraz ze zmniejszaniem zawartości kolagenu w skórze, w poszczególnych procesach warsztatu mokrego następowało obniżenie temperatury skurczu. Reasumując, można stwierdzić, że procesy warsztatu mokrego, przygotowujące skórę do garbowania, powodują procentowy wzrost udziału kolagenu w białku ogółem o ok. 14%, co tłumaczy wzrost reaktywności skóry wapnionej do garbników mineralnych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.