Celem badań jest doświadczalna weryfikacja dźwigniowo-ciężarkowego separatora kamieni od bulw ziemniaka. Za podstawę rozróżniania bulw od kamieni przyjęto różnice ich charakterystyk wymiarowo-masowych. Urządzenie wykonawcze stanowi zespół sztywnych uchylnych dwigni, podtrzymywanych ciężarkiem. Stanowisko badawcze zbudowano w postaci modelu laboratoryjnego separatora dźwigniowo-ciężarkowego, którego główne zespoły stanowią: przenośnik zasilający, sortownik tarczowy, podajnik bębnowy, zespół dźwigni oddzielających, zespół napędowy bezstopniowy. Sortownik tarczowy umożliwia wstępne podzielenie mieszaniny bulw i kamieni na dwie frakcje wymiarowe. W celu rozwiązania problemów badawczych korzystano z analizy czynnikowej, przy czym za czynniki kontrolowane, podlegające badaniu w czasie eksperymentu, przyjęto: - masę i ramię ciężarka podtrzymującego dźwignie, - odległość zsypu bulw od dźwigni oddzielającej, - stosunek liczby kamieni do liczby bulw w mieszaninie, natomiast za czynniki wynikowe - wskaźniki dokładności oddzielania kamieni i bulw, ogólny wskaźnik dokładności oddzielania i wskaźnik strat bulw. Zgodnie z programem badań, próby badawcze utworzone z trzech różnych próbek bulw i kamieni, poddano oddzielaniu przy trzech pozycjach ustawiania zsypu bulw i trzech wartościach ramienia zawieszania ciężarków podtrzymujących dźwignie oddzielające. Wszystkie układy kontrolowanych czynników badano w trzech powtórzeniach. Materiał badawczy stanowią bulwy ziemniaka, średnio-późnej odmiany Bryza oraz kamienie, zebrane z pól Pomorza Środkowego. Bulwy odmiany Bryza należą do najliczniejszej grupy odmian, które dają bulwy średnie lub dość duże. Tworzenie próbek badawczych o odpowiednim stosunku liczby kamieni do liczby bulw odbywało się w sposób losowy. Masy bulw i kamieni spotykających się przed zbierakiem i ich wzajemne relacje względem siebie wynikały z przyczyn losowych. Ogólny wskaźnik dokładności oddzielania, uzyskany podczas badań, zawarty jest w granicach 69,81-96,11% ogólnej liczby bulw i kamieni (sztuk). Stwierdzono, że wartości najwyższych ogólnych wskaźników,uzyskanych przy wzroście liczby kamieni w mieszaninie w zakresie λ=0,2-1,0, ηₒmaks zmniejszają się z 96,11% do 91,39% ich liczby (sztuk). Wartości te uzyskano przy jednakowej odległości dźwigni oddzielającej od zsypu bulw d = 20 mm oraz jednakowym momencie sił podtrzymujących dźwignie: 0,09 Nm - frakcja drobna oraz 0,123 Nm - frakcja gruba.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.