Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: selenobialko P

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik

Selenobialko P jako marker funkcjonalnej formy selenu u ludzi z regionu bydgoskiego

100%

Marchaluk E., Maciag A., Akkeson B., Zachara B. A.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

1996

tom 434

nr 2

623-627

W osoczu 18 zdrowych osób z regionu bydgoskiego oznaczono stężenie selenu (Se), selenobiałka P (SeP) oraz aktywność peroksydazy glutationowej (GSH-Px). Stężenie selenu w badanej grupie wyniosło 50,9±13,4 µg/L, stężenie SeP 0,77±0,22 jednostki umownej, a aktywność GSH-Px - 221±104 U/L. Wykazano wysoką, istotną statystycznie korelację pomiędzy selenem i badanymi selenobiałkami. Współczynnik korelacji dla Se vs SeP wyniósł 0,84 (p<0,001), a dla Se vs GSH-Px 0,76 (p<0,001). Nie znaleziono istotnych statystycznie różnic w badanych parametrach pomiędzy mężczyznami i kobietami oraz pomiędzy palącymi i niepalącymi. W porównaniu z podobnymi badaniami przeprowadzonymi na populacji europejskiej, w regionie bydgoskim znaleziono jedynie 59% średniego europejskiego stężenia Se oraz 54% stężenia SeP. Obecne badania potwierdzają wcześniejsze doniesienia stwierdzające niski status selenowy w naszym regionie. Badania stanowią studium pilotowe.

Selenobialka u ssakow

80%

Bik D. E.

Medycyna Weterynaryjna

2003

tom 59

nr 03

200-203

Ograniczanie wyników

1 Medycyna Weterynaryjna

1 Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

1 Akkeson B.

1 Bik D. E.

1 Maciag A.

1 Marchaluk E.

1 Zachara B. A.

1 2003

1 1996

Wyniki wyszukiwania

Selenobialko P jako marker funkcjonalnej formy selenu u ludzi z regionu bydgoskiego

Selenobialka u ssakow