Podstawą matematycznych modeli zjawiska migracji zanieczyszczeń w strefie saturacji jest dwuwymiarowe równanie dyspersji hydrodynamicznej, w którym jednymi z istotniejszych parametrów są stałe dyspersji podłużnej i poprzecznej. Charakteryzują one własności dyspersyjne ośrodka gruntowego, a ich precyzyjne określenie na etapie tarowania modelu ma istotny wpływ na dokładność przeprowadzanych obliczeń symulacyjnych. W pracy przedstawiono metody wyznaczania tych parametrów na podstawie pomiarów wskaźników jakości wody w kilku wybranych punktach obserwacyjnych w otoczeniu punktu iniekcji zanieczyszczeń do wód podziemnych. W obliczeniach wykorzystano analityczne rozwiązania równania dyspersji w warunkach ruchu ustalonego i nieustalonego. Oszacowano dokładność zaproponowanych metod oraz zbadano wpływ niedokładności pomiarów stężeń w punktach obserwacyjnych na dokładność estymacji stałych dyspersji. Przedstawione metody mogą być wykorzystane przy ocenie wpływu punktowych i stacjonarnych źródeł zanieczyszczeń na jakość wód podziemnych.