Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  rzeka Rudawa
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Pobór wody z rzeki Rudawy dla potrzeb wodociągowych Krakowa odbywa się na jazie w Szczyglicach. Ujęta woda jest kierowana do dwóch zbiorników ujęciowych, gdzie jest wstępnie oczyszczana i magazynowana, stanowiąc zabezpieczenie poboru na czas pogorszenia jakości wody w rzece. Natomiast przy nieodpowiedniej jakości wody w zbiornikach (podczas eutrofizacji) pobór następuje bezpośrednio z rzeki. Podstawą do wyboru „źródła” wody jest monitoring jej jakości i dostawa do stacji uzdatniania wody (ZUW) surowca o możliwie najlepszej jakości. W pracy przedstawiono strukturę poboru wody w okresie 8 lat. Poddano analizie w poszczególnych latach procentowy udział wody pobranej z rzeki i zbiorników w odniesieniu do objętości wody uzdatnianej. Udział ten zmienia się w czasie na korzyść zbiorników ujęciowych, od 32,0 w 2004 do 88,0% w 2010 roku. Średni udział w analizowanym czasie wynosił odpowiednio: pobór bezpośrednio z rzeki 40,0%, zbiornik I 41,0%, zbiornik II 19,0%. W podsystemie występują częste zmiany udziału poszczególnych „źródeł” wahając się od korzystania w 100% do rezygnacji z danego „źródła”. Pogarszająca się jakość wody w sezonie letnim (rozwój glonów, wzrost chlorofilu a) powoduje zwiększenie poboru z rzeki, nawet do całkowitego zaniechania korzystania ze zbiorników. W okresie zimowym, w czasie roztopów lub przy skażeniu rzeki, woda w 100% pobierana jest ze zbiorników. Analiza czasu trwania poboru wody z trzech analizowanych „źródeł” wykazała, że woda bezpośrednio z Rudawy była pobierana przez 2582 dni (łączny czas badań 2922 dni), co stanowiło 88,3% czasu, natomiast ze zbiornika I w czasie 2449 dni co odpowiada 83,8% czasu, a ze zbiornika II w czasie 1200 dni, czyli 41,1% czasu. Podane wartości procentowe wskazują, że przez znaczną część czasu woda do ZUW była dostarczana równocześnie z dwóch, a nawet z trzech „źródeł”, przy zróżnicowanej wysokości poboru. Rosnący udział w dostawie wody pobieranej ze zbiorników potwierdza celowość wprowadzenia zbiorników ujęciowych.
Ujęcie wody z rzeki Rudawy do celów wodociągowych Krakowa zabezpieczono w 1998 roku zbiornikami zapasowymi o całkowitej objętości 981 tys. m3. Zadaniem zbiorników jest poprawa jakości wody dostarczanej do Zakładu Uzdatniania (ZUW). Woda zgromadzona w zbiornikach spełnia rolę zapasu wykorzystywanego w czasie pogorszenia jakości wody w rzece i równocześnie jest w nich wstępnie oczyszczana. W pracy przedstawiono wpływ zbiorników na zmianę mętności i barwy wody w pierwszych 11 latach eksploatacji zbiorników (1999–2009). Analizę oparto na wynikach badań prowadzonych w pięciu punktach ciągu technologicznego od ujęcia poprzez zbiorniki zapasowe do studni wody surowej (Młynówka, dopływ do zbiorników, odpływ ze zbiornika I, odpływ ze zbiornika II, studnia wody surowej zlokalizowana na terenie ZUW). W analizowanym wieloleciu zbiorniki korzystnie wpływały na obniżenie mętności wody. Średnia jej wartość w studni wody surowej była niższa w stosunku do mętności wody ujmowanej z Rudawy (Młynówka) o 55,33 %, a zakres zmian uległ zawężeniu z przedziału 1–847 do 0,8–126 NTU. Natomiast zbiorniki w niewielkim stopniu oddziałują na zmianę barwy wody. Występuje w nich nieznaczne podwyższenie barwy, które spowodowane jest okresowymi „zakwitami”, bowiem woda rzeki Rudawy jest zasobna w biogeny. Średnia wartość barwy wody ujmowanej z Rudawy (Młynówka) wynosiła 14 mg Pt⋅dm-3 i wahała się od 4 do 40 mg Pt⋅dm-3, natomiast w studni wody surowej średnio 13 mg Pt⋅dm-3 i w przedziale od 5 do 25 mg Pt⋅dm-3.
Ziemny akwedukt (sztuczna odnoga rzeki Rudawy) Młynówka Królewska, który jest zabytkiem hydrotechnicznym, przez ponad 600 lat doprowadzał do Krakowa wodę do celów gospodarczo-obronnych i pitnych. Dotychczasowe działania rad dzielnic Łobzów i Bronowice oraz środowisk naukowych doprowadziły do zachowania części otwartego koryta cieku z drzewostanem o charakterze łęgowym oraz innych terenów zielonych, np. tras spacerowo-rowerowych oraz parków i skwerów upamiętniających historyczny bieg Młynówki Królewskiej. Zagrożeniem dla unikalnych w skali Krakowa starych drzew jest brak przepływu wody w otwartym korycie Młynówki Królewskiej, a dla całej trasy i jej otoczenia nie objęcie terenu ochroną konserwatorską.
W artykule dokonano próby opracowania zależności regionalnych do określenia parametrów w modelu Snydera. Model ten należy do grupy syntetycznych hydrogramów jednostkowych, którego parametry są ustalane w oparciu o charakterystyki zlewni. To stwarza możliwość jego stosowania w zlewniach niekontrolowanych do obliczeń przepływów maksymalnych prawdopodobnych oraz konstruowania fal hipotetycznych. W praktyce model ten jest stosowany powszechnie na świecie, natomiast w Polsce jest on zalecany do praktycznego wykorzystania, jednak z uwagi na brak ustalonych wartości parametrów modelu właściwych dla naszych warunków jego stosowanie jest mało wiarygodne. Optymalizacja parametrów modelu została przeprowadzona dla wybranych epizodów opadodpływ w zlewni Rudawy, Kamienicy, Grabinki, Stobnicy, Jasiołki i Wielopolki. Dane hydrologiczne wykorzystane w obliczeniach zostały udostępnione przez Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej Państwowy Instytut Badawczy w Warszawie oraz pochodziły z Roczników hydrologicznych dla dorzecza Wisły. Analiza wykazała, że model Snydera bardzo dobrze lub dobrze opisuje obserwowane wezbrania (wartości współczynnika efektywności E wahały się od 68 do 93%). Wykorzystując analizę regresji wielokrotnej opisano wartości parametrów modelu Snydera, które są uzależnione od kształtu zlewni, wyrównanego spadku cieku oraz parametru CN charakteryzującego pokrycie zlewni i przepuszczalność podłoża. Mimo, że wartości współczynnika korelacji wielokrotnej R w opracowanych zależnościach nie są istotne statystycznie, co wynika głównie z ograniczonej liczby danych wykorzystanych w analizie, to opracowane zależności można stosować w praktyce w obliczeniach parametrów modelu Snydera w zlewniach niekontrolowanych. Należy jednak pamiętać o potrzebie dalszych badań nad weryfikacją opracowanych zależności, co potwierdzi zasadność ich stosowania w obszarze Polski.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.