Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  river load
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W artykule zwrócono uwagę na konsekwencje niekontrolowanego poboru żwiru i otoczaków z dna potoków górskich. W wyniku rabunkowej eksploatacji koryt rzecznych ulega zniszczeniu naturalne obrukowanie dna chroniące ciek przed nadmierną degradacją, ulegają zniszczeniu i podmyciu budowle wodne oraz budowle regulacyjne i chroniące przed powodzią, a także podpory mostowe. ponadto ulegają eliminacji organizmy żywe wskutek usunięcia naturalnych miejsc bytowania makrofauny bezkręgowej.
Przeprowadzone analizy porównawcze służą powiększaniu aktualnego stanu wiedzy z zakresu dynamiki ekosystemów rzecznych w krajobrazie nizinnym, użytkowanym rolniczo. Diagnozowano wzajemne oddziaływanie czterech cech opisanych ilościowo, tj.: średnich rocznych temperatur powietrza, rocznych sum opadów atmosferycznych, średnich rocznych przypływów oraz rocznych mas transportu rumowiska unoszonego wodami Narwi w okresie pięćdziesięciolecia 1956-2005. Stwierdzono zależność statystyczną między warunkami pogodowymi, które powodowały wieloletni rytm odpływu wód oraz w dalszej konsekwencji wielkość rocznych mas rumowiska unoszonego rzeką. Wzrostu zdolności transportowej Narwi można spodziewać się w latach (wieloleciach) wilgotnych (według 7-stopniowej skali opadowej) i chłodniejszych od normalnych (według 11 - stopniowej skali termicznej).
W pracy przedstawiono wyniki obliczeń bezwymiarowego współczynnika dopływu rumowiska DR za pomocą dziesięciu różnych formuł. Stwierdzono znaczne zróżnicowanie uzyskanych wartości DR. W celu określenia możliwości zastosowania poszczególnych wzorów porównano wyniki obliczeń średniego rocznego natężenia transportu rumowiska unoszonego, określonego na podstawie pomiarów batometrycznych, z wynikami obliczeń metodą DR-USLE. Na podstawie obliczonego rocznego natężenia transportu rumowiska, w przekroju wodowskazowym Kotań rzeki Wisłoki, z okresu 33 lat określono wartość średnią natężenia transportu, którą porównano z wartością obliczoną metodą DR-USLE. Uzyskano różnice wyników wynoszące od 13,7% do –336,9%, które wskazują na brak podstaw do zastosowania niektórych z analizowanych wzorów do określenia wskaźnika dopływu rumowiska w zlewni rzeki Wisłoki. Najmniejsze różnice wyników uzyskano, stosując wzór Williamsa i Berndta, a także dwa wzory Roehla i wzór Williamsa.
W artykule przedstawiono wyniki badań dotyczących zmian ilości ładunków wynoszonych ze zlewni rzeki Smortawy na odcinku uregulowanym i nieuregulowanym w km od 9 + 676 do km 7 + 105. Z badań przeprowadzonych w roku hydrologicznym 2004 wynika, że w przypadku badanej rzeki ilość ładunków biogenów wzrasta wraz z biegiem rzeki, to jest od odcinka nieuregulowanego do uregulowanego. Taka sytuacja jest związana ze sposobem użytkowania doliny rzecznej i niekontrolowanym dopływem zanieczyszczeń. Zauważono, że w półroczu zimowym ilość ładunków biogenów była większa niż w półroczu letnim, co wynika ze zwiększonego pobierania i wykorzystywania związków azotowych przez roślinność wodną w okresie wegetacyjnym. Jak wynika z badań w wodach Smortawy zawartość azotanów dominuje nad zawartością amoniaku, co jest związane z dobrym natlenieniem tych wód. Stan taki sprzyjać powinien dobremu samooczyszczaniu się rzeki, szczególnie na odcinku nieuregulowanym, na którym znajduje się rozlewisko, niestety sposób użytkowania zlewni zaburza ten proces, co uwidacznia się małym stopniem redukcji zanieczyszczeń.
Zbiorniki retencyjne w różnorodny sposób wpisują się w obieg substancji biogenicznych w systemach rzeczno-zbiornikowych. Niniejsze badania nad wpływem osadów dennych przeprowadzono w 2004 roku dla zbiornika Pokrzywnica (powierzchnia przy max. P.P. 154 ha, pojemność przy max P.P. 4,35 mln m3) w zlewni rzeki Pokrzywnicy na terenie Niziny Wielkopolskiej. Zakres badań obejmował ustalenie składu fizykochemicznego i wartości wskaźników tlenowych wód nad dnem i na powierzchni wody, wykonanie planu batymetrycznego, określenie składu granulometrycznego rumowiska, zawartości składników chemicznych i wskaźnika tlenowego ChZT-Cr w osadach dennych, określenie średnich wielkości wskaźników tlenowych i stężeń składników chemicznych wód dopływających i odpływających oraz kumulacji fosforu i azotu całkowitego w zbiorniku. Stosunkowo duża adsorpcja minerałów ilastych (szczególnie iłu koloidalnego) dopływających do zbiornika Pokrzywnica z rumowiskiem unoszonym (iły pstre, tzw. poznańskie) oraz substancji humusowych (próchnicy koloidalnej) wnoszonych do akwenu (szczególnie w przypadku wystąpienia fali powodziowej) wpływa na zmniejszenie stężeńsubstancji biogenicznych w wodach, zwiększając równocześnie zawartość tychże substancji w osadach dennych (sedymentacja). W wypadku płytkich zbiorników skumulowane substancje biogenne w osadach dennych stanowiąźródło wtórnego zanieczyszczenia wód zbiornika (zasilanie wewnętrzne). W badanym zbiorniku wielkości wskaźników tlenowych i stężeńzwiązków biogennych (rzadziej dotyczy to azotu ogólnego i azotu Kjeldahla) nad jego dnem sąwyższe w porównaniu ze wskaźnikami i stężeniami w wodach przy powierzchni.
W artykule analizowana jest niepewność w szacowaniu wielkości rocznych dopływów rumowiska do zbiornika Stare Miasto. Obiekt wybrano ze względu na jego specyficzną konstrukcję. Jest to zbiorniki dwustopniowy. Górna część zbiornika jest oddzielona od głównego zbiornika przegrodą z przelewem zastawkowym. Część górna jest mniejsza i stanowi tzw. zbiornik wstępny działający jak osadnik. Dzięki takiemu układowi w górnej część tworzą się warunki dogodne do odkładania rumowiska. W badaniach posłużono się zgromadzonymi materiałami obejmującymi geometrię czaszy zbiornika, wymiary uwzględnionych budowli, hydrologię oraz zakres piętrzeń na zaporze. W pracy wykorzystano wzory empiryczne do oszacowania dopływu rumowiska do zbiornika tj. Ackersa-White, MPM, van Rijna, Engelunda-Hansena, Yanga, Toffaletiego i Wilcocka-Crowa. Wykonane obliczenia zweryfikowano na podstawie aktualnych pomiarów batymetrii i oszacowanej wielkości rzeczywistego odkładu. Uzyskane wyniki cechuje duża rozbieżność, co wskazuje na istotność niepewności strukturalnej w analizach zamulania zbiornika.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.