Mięso należy do surowców, które zawierają dużo wody i w temperaturze pokojowej ulega szybkiemu psuci, dlatego należy je przechowywać w pomieszczeniach chłodniczych lub zamrozić. W przetwórstwie mięsa i jego wyrobów najczęściej stosuje się jako technologię utrwalania żywności chłodnictwo (w zakresie temperatury od –2 do +2°C) oraz zamrażalnictwo (poniżej temperatury –18°C). Przedłużenie czasu przechowywania produktów mięsnych w takich warunkach jest wynikiem spowolnienia przebiegu mikrobiologicznych, chemicznych i biochemicznych procesów rozkładu.
Badania przeprowadzono na 32 100-dniowych tryczkach merynosa polskiego i jego mieszańcach po trykach ras: czarnogłówka, ile de france oraz teksel. W mięśniach czterogłowych uda (quadriceps femoris) określono skład chemiczny, cechy fizykochemiczne i sensoryczne oraz skład kwasów tłuszczowych tłuszczu śródmięśniowego. Oznaczenia wykonano w próbach świeżych oraz po 30 i 180 dniach przechowywania w temp. 245 К (-28°C). Stwierdzono, że rasa tryków zasadniczo nie decydowała o jakości mięsa. Jedynie mieszańce po tekselu charakteryzowały się wyraźnie mniejszą zawartością tłuszczu w mięsie. W tłuszczu śródmięśniowym mieszańców było mniej kwasu oleinowego (C 18:1) i ogólnie kwasów jednonienasyconych, co nie wpłynęło na ocenę sensoryczną mięsa. Przechowywanie mięsa w warunkach chłodniczych nie obniżyło istotnie jego jakości. Po 180 dniach mrożenia stwierdzono wzrost poziomu kwasu linolowego (C 18:2), co korzystnie wpłynęło na zapach mięsa.