Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 6

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  progeny corm
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Wpływ zaprawiania mieczyka wybranymi preparatami na zdrowotność bulw potomnych oraz zasiedlanie ich przez patogeniczne i niepatogeniczne gatunki grzybów

100%
Nawrocki J.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2009
|
tom 539
|
nr 2
W 2008 r. kontynuowano badania polowe rozpoczęte w 2006 r., podczas których określano skuteczność zaprawiania mieczyka wybranymi preparatami na ograniczenie porażenia bulw potomnych przez patogeny grzybowe Fusarium oxysporum. Mniej licznie izolowano grzyby z rodzaju Alternaria, Cylindrocarpon oraz Penicillium. W latach 2006-2008 podczas badań polowych określano skuteczność zaprawiania mieczyka wybranymi preparatami na ograniczenie porażenia bulw potomnych przez patogeny grzybowe. W badaniach zastosowano do zaprawiania wiosennego bulw następujące preparaty: Biochikol 020 PC, Biosept 33 SL, Polyversum oraz jako kombinacje porównawcze Sumilex 500 SC oraz mieszaninę Topsinu M 500 SC z Kaptanem zaw. 50 WP. Do badań użyto trzy odmiany mieczyka: ʻOscar’, ʻPriscilla’ i ʻSancerre’. Kontrolę stanowiły bulwy niezaprawiane. Uzyskane wyniki wykazały, że najskuteczniejszym zabiegiem, istotnie polepszającym zdrowotność i jakość bulw mieczyka wszystkich badanych odmian było zastosowanie mieszaniny preparatów Topsin M 500 SC i Kaptan zaw. 50 WP. Sumilex 500 SC oraz preparaty biotechniczne Biochikol 020 PC i Biosept 33 SL korzystnie wpływały na stan zdrowotny bulw mieczyka w porównaniu z kontrolą. Najmniej skuteczne było zastosowanie preparatu biologicznego Polyversum WP. Najmniejszą ilość kolonii grzybów wyizolowano z bulw potomnych z kombinacji Topsin M 500 SC+Kaptan zaw. 50 WP, zwłaszcza na odmianie ʻSancerre’ oraz z bulw odmiany ʻOscar’ zaprawionych preparatem Sumilex 500 SC, a najliczniej z obiektów kontrolnych wszystkich badanych odmian. Z porażonych bulw najliczniej izolowano grzyby z rodzaju Fusarium, a zwłaszcza gatunek Fusarium oxysporum. Mniej licznie izolowano grzyby z rodzaju Alternaria, Cylindrocarpon oraz Penicillium.
2

Wielkość i jakość plonu bulw potomnych frezji z grupy Easy Pot w zależności od stężenia GA3

100%
Zurawik P.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2008
|
tom 525
Badania prowadzono w latach 2000-2001, w okresie wiosenno-letnim, w nieogrzewanym tunelu foliowym. Materiał roślinny stanowiły preparowane bulwy następcze trzech odmian frezji z grupy Easy Pot: ‘Gompey’, ‘Popey’ i ‘Suzy’. Bezpośrednio przed posadzeniem bulwy traktowano przez 24 godziny, bez dostępu światła w pomieszczeniu o temperaturze 28-30°C, kwasem giberelinowym o stężeniach: 10, 20, 40, 80 i 160 mg‧dm⁻³. Kontrolę stanowiły bulwy moczone w wodzie wodociągowej. Po zakończeniu wegetacji rośliny dosuszono, a następnie po oczyszczeniu i posortowaniu bulw oceniono uzyskany plon. Obliczono współczynniki przyrostu masy i liczby bulw następczych. W doświadczeniach własnych, obok cech odmianowych, na wielkość i jakość plonu bulw potomnych frezji z grupy Easy Pot wpływał także zastosowany kwas giberelinowy. Regulator ten istotnie zwiększał współczynnik przyrostu masy bulw w porównaniu do roślin kontrolnych. Spośród zastosowanych stężeń kwasu giberelinowego, najsilniej oddziaływało największe, tj. 160 mg‧dm⁻³. Mocząc bulwy w roztworze regulatora o tym stężeniu, uzyskano zwiększenie współczynnika przyrostu masy bulw do 22%. O współczynniku przyrostu liczby bulw następczych decydowały głównie cechy odmianowe. Największym współczynnikiem odznaczała się odmiana ‘Gompey’. Reprodukowany w ten sposób materiał nasadzeniowy może być z powodzeniem wykorzystany do produkcji roślin pojemnikowych w kolejnym sezonie wegetacyjnym.
3

Plon bulw potomnych frezji z grupy Beach w zależnośći od metody aplikacji chitozanu

86%
Zurawik P., Bartkowiak A.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2009
|
tom 539
|
nr 2
Badania prowadzono w latach 2007-2008, w terminie letnio-jesiennym, w nieogrzewanym tunelu foliowym. Materiał roślinny stanowiły bulwy następcze frezji należących do grupy Beach: ‘Silver Beach’ i ʻSummer Beach’. W badaniach stosowano chitozan o masie cząsteczkowej 20 000 g∙dm-3, w stężeniu 0,2%. Związek ten aplikowano w postaci moczenia bulw przed sadzeniem, opryskiwania i podlewania roślin podczas wzrostu i rozwoju. W wariancie kontrolnym, na żadnym etapie uprawy nie stosowano chitozanu. Zastosowany roztwór chitozanu wpłynął na zwiększenie wielkości i poprawę jakości bulw potomnych frezji z grupy Beach. Jego oddziaływanie uzależnione było jednak od cech odmianowych i metody aplikacji. Spośród porównywanych odmian, ‘Silver Beach’ charakteryzowała się większym plonem bulw potomnych. Moczenie bulw przed sadzeniem w chitozanie powodowało zwiększenie współczynników przyrostu masy. Opryskiwanie roślin natomiast decydowało o zwiększeniu współczynnika przyrostu ogólnej liczby bulw i bulw następczych, wpływało jednak na zmniejszenie współczynnika przyrostu masy bulw następczych.
4

Tempo rozwoju bakteriozy pierścieniowej ziemniaka z formy bezobjawowej w objawową w potomstwie bulw ziemniaka

86%
Pastuszewska T.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2008
|
tom 531
W latach 2005-2007 przeprowadzono badania rozwoju bakteriozy pierścieniowej ziemniaka w potomstwie pięciu odmian: ‘Ania’, ‘Sante’, ‘Sowa’, ‘Z 1', ‘S 1', porażonych latentnie przez Clavibacter michiganensis subsp. sepedonicus (Cms). Każdego roku wysadzano po 100 bulw potomnych z każdej odmiany i dwukrotnie oceniano ich potomstwo pod względem wystąpienia typowych objawów chorobowych. Obserwacje przeprowadzano po zbiorze i ponownie wiosną, po okresie przechowania. Stwierdzono zróżnicowaną reakcję odmian na porażenie przez Cms oraz duży wpływ liczebności populacji bakterii na wystąpienie objawów w bulwach potomnych.
5
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Wplyw linuronu, pendimetaliny, napropamidu i sciolek organicznych na plon bulw potomnych Acidanthera bicolor var. murielae Perry

72%
Kocira A., Laskowska H.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2006
|
tom 510
|
nr 1
281-287
Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2000-2002. Bulwy acidantery dwubarwnej odmiany murielae o obwodzie 8-9 cm sadzono w drugim tygodniu maja. Po upływie tygodnia od sadzenia bulw zastosowano herbicydy: linuron w dawce 1,000 kg·ha⁻¹, pendimetalinę w dawce 0,990 kg·ha⁻¹ i napropamid w dawce 1,500 kg·ha⁻¹ . Następnego dnia część poletek ściółkowano 5 cm warstwą kory sosnowej lub torfu przejściowego. Doświadczenie obejmowało również kombinację kontrolną pieloną ręcznie oraz kombinację kontrolną z opóźnionym pieleniem wykonywanym trzy tygodnie później w stosunku do pozostałych poletek. Linuron, pendimetalina i napropamid nie wykazywały fitotoksycznego działania w stosunku do acidan tery dwubarwnej. Opóźnienie ręcznego pielenia o trzy tygodnie ujemnie wpłynęło na plon bulw potomnych badanej rośliny. Ściółkowanie gleby korą sosnową lub torfem przejściowym zwiększyło masę bulw potomnych w plonie ogólnym i handlowym.
6

Wpływ miejsca uprawy i chitozanu o różnym ciężarze cząsteczkowym na wzrost i plonowanie frezji odmiany ‘Lisa’. Część II. Plon i zdrowotność bulw

72%
Salachna P., Bartkowiak A., Kaminska M., Mazurkiewicz-Zapalowicz K.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2008
|
tom 525
Oceniano wpływ miejsca uprawy i chitozanu na plon i zdrowotność bulw potomnych frezji ‘Lisa’. Przed sadzeniem bulwy moczono przez 20 minut w 0,2% roztworach chitozanu o ciężarach cząsteczkowych: 2500, 3500, 6500, 50 000, 124 000 i 970 000 g‧mol⁻¹. Kontrolę stanowiły bulwy moczone w wodzie. Rośliny uprawiano w ogrzewanym tunelu foliowym i w komorze klimatyzowanej. Plon bulw roślin uprawianych w komorze klimatyzowanej był większy, niż w ogrzewanym tunelu foliowym. Niezależnie od miejsca uprawy, największy przyrost liczby bulw uzyskano, gdy stosowano chitozan o ciężarach cząsteczkowym 3 500, 50 000 i 970 000 g‧mol⁻¹. Na przyrost masy bulw najkorzystniej wpłynął chitozan o ciężarze cząsteczkowym 50 000 g‧mol⁻¹. Analiza mikologiczna wykazała występowanie na bulwach Fusarium oxysporum i Penicillium cyclopium w zależności od miejsca uprawy i ciężaru cząsteczkowego chitozanu. Test serologiczny DAS-ELISA wykazał silniejsze zawirusowanie bulw frezji wirusem FMV, gdy rośliny uprawiano w ogrzewanym tunelu foliowym.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.