„Produkcja tlenu” jest traktowana jako jedna z ważnych korzyści do- starczanych przez lasy. Sprawa jest jednak skomplikowana, ponieważ fotosynteza rzeczywiście umożliwia wykorzystanie atmosferycznego dwutlenku węgla w celu budowy tkanek i uwolnienie do atmosfery tlenu. W nocy jest na odwrót: następuje „oddychanie”, polegające na pobraniu atmosferycznego tlenu i zwróceniu dwutlenku węgla. Jednak póki roślina jest młoda, bilans jest korzystny: tlenu przybywa, dwutlenku węgla zaś ubywa. Natomiast w lesie starym procesy rozkładu mogą dominować nad fotosyntezą, więc bilans jest odwrotny. Z punktu widzenia tego bilan- su należałoby utrzymywać lasy we wczesnych stadiach sukcesji ekolo- gicznej, szybko drzewa ścinać i sadzić nowe. Taki las mógłby wówczas stanowić swego rodzaju „rezerwuar” dwutlenku węgla. Ale z ekologicz- nego punktu widzenia, najbardziej wartościowy jest las dojrzały; a więc traktowanie go jako instrumentu ochrony klimatu stoi w sprzeczności z innymi funkcjami, których się słusznie oczekuje.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.