Niniejszy artykuł ma na celu sprawdzenie koncepcji posadowienia podziemnego parkingu głównego SGGW. Projektowe założenie polegało na przyjęciu jednakowego poziomu posadowienia dla wszystkich fundamentów, wynoszącego 21,90 m nad „0" Wisły. Z uwagi na niejednorodne podłoże na tym poziomie została wykonana analiza, która wykazała konieczność rozpatrywania poziomów posadowienia każdego z fundamentów indywidualnie. W artykule przeprowadzono analizę i ocenę założonego poziomu posadowienia dostosowanego do przyjętych wymiarów poszczególnych fundamentów. Obliczenia dotyczące I i II stanu granicznego, które polegały na wyznaczeniu nośności oraz wartości osiadań, przeprowadzono zgodnie z normami PN-81/B-03020 i Eurokodem 7. Obliczenia te wykazały, i ż nie jest możliwe posadowienie fundamentów w warstwie geotechnicznej IIb (w 21,90 m nad „0" Wisły) ze względu na niespełnienie warunków I stanu granicznego jednocześnie dla obu tych norm.
Celem artykułu jest ocena wpływu rozpoznania podłoża gruntowego na posadowienie konstrukcji. Podstawą do opracowania były dokumentacje archiwalne (pierwotna i wtórna), między którymi stwierdzono znaczne rozbieżności. Projekt posadowienia analizowanego obiektu wykonano według pierwotnej dokumentacji, w której nie uwzględniono występowania w podłożu gruntów organicznych. W celu określenia znaczenia rozpoznania podłoża gruntowego przy wyborze posadowienia dokonano weryfikacji stanów granicznych posadowienia w obu dokumentacjach. Największe różnice stwierdzono przy obliczonym osiadaniu, które wynikły z uwzględnienia wpływu ściśliwości gruntów organicznych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.