Coraz częściej geosyntetyki stosuje się do poprawy cech mechanicznych warstwy podbudowy zasadniczej z niezwiązanego kruszywa. W tym przypadku geosyntetyk zlokalizowany w obszarze warstw o wysokiej sztywności musi charakteryzować się tzw. funkcją stabilizującą kruszywo w zakresie małych odkształceń. Funkcję tę spełniają georuszty o monolitycznych węzłach. W artykule przedstawiono wstępne wyniki programu badań opartego na obserwacji terenowego odcinka badawczego, który użytkowany jest przez pojazdy ciężkie. Dotychczasowe rezultaty pomiaru ugięć, równości oraz pomiaru odkształceń w warstwach nawierzchni za pomocą czujników odkształceń pozwalają zaobserwować korzystny wpływ georusztu na pracę niezwiązanego kruszywa. Na tym etapie badań przedstawione wnioski mają charakter jakościowy i wymagają weryfikacji na podstawie dalszych badań.
W pracy przedstawiono problematykę dotyczącą określania właściwości materiałowych betonu w celu interpretacji wyników próbnych obciążeń pali oprzyrządowanych pomiarowo. Wykonano badania laboratoryjne modułu sprężystości betonu (Eb) na poszczególnych sekcjach wydobytego z gruntu pala przemieszczeniowego. Określona została charakterystyka zmienności modułu wraz z odkształceniem i głębokością. Przetestowano 29 próbek z 5 różnych głębokości. W pracy zaprezentowane zostały metody szacowania rzeczywistej wartości modułu. Przedstawiony został również wpływ przyjętych parametrów betonu na interpretację próbnych obciążeń statycznych pali oprzyrządowanych pomiarowo.