Rozpoznanie warunków geotechnicznych na potrzeby posadowienia wysokich budynków wymaga odpowiedniego doboru metod badań, istotnie różniących się od metod stosowanych dla obiektów standardowych. W artykule przedstawiono ograniczenia standardowych metod badań geotechnicznych w odniesieniu do rozpoznania podłoża wysokościowców. Podano również formuły określające parametry sztywności mocnych gruntów spoistych i niespoistych, które mogą być wykorzystane na etapie projektowania fundamentu. Wykorzystując przykłady wykonanych badań dla najwyższych budynków wybudowanych w ostatnich latach w Warszawie, przedstawiono możliwości wiarygodnego wyznaczenia parametrów stanu i sztywności niezbędnych dla sprawdzenia stanu granicznego użytkowalności.
W pracy przedstawiono wyniki badań warunków geotechnicznych posadowienia budynku D Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie przy ul. Balickiej 116 wykonanych dla potrzeb jego rozbudowy o dwa przylegające do niego budynki – od strony północnej (A) i południowej (B). Przeprowadzone badania wykazały, że budynek D jest posadowiony w obrębie warstwy piasku pylastego na ławie betonowej bez odsadzek, o szerokości 0,6 m. Zaproponowano posadowienie obydwu nowo projektowanych budynków na ławach fundamentowych o szerokości 0,60 m i na głębokości 1,20 m (budynek B) i 1,40 m (budynek A) w warstwie piasku pylastego. Przeprowadzone obliczenia wykazały dużą nośność podłoża gruntowego. Dla celów projektowych proponuje się przyjąć wartości oporu granicznego otrzymane z obliczeń wykonanych zgodnie z Eurokodem 7.
W pracy przedstawiono warunki geologiczno-inżynierskie w rejonie kościoła św. Katarzyny w Warszawie. Na podstawie analizy materiałów archiwalnych, badań terenowych (wiercenia, CPT, DMT, CSWS, BAT) oraz badań laboratoryjnych właściwości gruntów (próbki NNS, NW, NU) określono budowę geologiczną i warunki hydrogeologiczne oraz dokonano ilościowej i jakościowej oceny gruntów budujących rejon kościoła św. Katarzyny. Uwaga została skoncentrowana na właściwościach fizyczno-mechanicznych glin zwałowych, które mają największy udział w budowie geologicznej rejonu kościoła św. Katarzyny.
W artykule został omówiony zakres rozpoznania i dobór parametrów podłoża, uwzględniający warunki pracy konstrukcji, pozwalający na wykorzystanie nowoczesnych technik modelowania numerycznego oraz zaawansowanych modeli konstytutywnych gruntu w analizie głęboko posadowionych obiektów budowlanych. Zaprezentowano doświadczenia i wnioski z wykonanych numerycznych modeli obliczeniowych w przestrzeni 2D i 3D wybranych obiektów, odzwierciedlające lokalne uwarunkowania geotechniczne i istniejącą infrastrukturę.
W artykule przedstawiono wyniki obliczeń nośności podłoża gruntowego dla wybranych stóp fundamentowych budynku Centrum Wody SGGW w Warszawie przeprowadzone według normy polskiej oraz Eurokodu 7. Wyniki obliczeń pokazują, że postępowanie według metodyki podanej w obu normach prowadzi do uzyskania odmiennych wyników. Przyczyną są różnice w wartościach i sposobie uwzględniania częściowych współczynników bezpieczeństwa oraz różnice w wartościach poszczególnych współczynników uwzględnianych we wzorze na całkowitą wartość oporu granicznego podłoża gruntowego.
W pracy przedstawiono wyniki badań warunków technicznych i geotechnicznych posadowienia „Budynku inwentarskiego” i „Spichlerza” należących do Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie na potrzeby projektowania ich rekonstrukcji i adaptacji do celów dydaktycznych. Przeprowadzone badania wykazały, że obiekty są posadowione na ławach fundamentowych, na gruntach piaszczystych w stanie zagęszczonym lub bardzo zagęszczonym poniżej głębokości przemarzania. Przeprowadzona ocena nośności podłoża pozwala prognozować bezpieczne przeniesienie dodatkowych oddziaływań, które powstaną w wyniku rekonstrukcji i adaptacji obydwu obiektów.
W artykule przedstawione zostały kryteria identyfikacji warstw gruntu. Przede wszystkim podano definicję warstw geotechnicznych i podstawową metodę ich identyfi kacji w celu lepszego zrozumienia przedstawionego problemu. Następnie opisano warstwy geotechniczne w rozumieniu geologicznym i geotechnicznym. W zakończeniu podano propozycję techniki podziału warstw geotechnicznych dla wybranego obiektu z kampusu SGGW w Warszawie oraz z obszaru Stegny w Warszawie. Do interpretacji warstw geotechnicznych wykorzystano wyniki badań uzyskane z sondowań statycznych CPT i testu DMT.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.