W doświadczeniu wazonowym określono wpływ nawożenia świeżymi i kompostowanymi osadami ściekowymi z Siedlec i Łukowa, z dodatkiem CaO i popiołu z węgla brunatnego na zawartość potasu i sodu oraz na proporcje ilościowe pierwiastków jedno- i dwuwartościowych w roślinach testowych, uprawianych na glebie lekkiej (pglp) o odczynie bardzo kwaśnym. Rośliny nawożone osadami ściekowymi i obornikiem z dodatkiem CaO i popiołu z węgla brunatnego zawierały najczęściej więcej potasu, a mniej sodu, w porównaniu z roślinami nawożonymi tymi materiałami organicznymi bez dodatków. Zawartość potasu i sodu w roślinach nawożonych osadami ściekowymi była mniejsza niż w roślinach nawożonych obornikiem. Rodzaj osadu ściekowego użytego do nawożenia nie zróżnicował zawartości potasu i sodu w biomasie kukurydzy i słonecznika. Rośliny testowe nawożone kompostowanymi osadami ściekowymi i obornikiem zawierały więcej potasu, a mniej sodu, w porównaniu z roślinami nawożonymi tymi substancjami w postaci świeżej. Wpływ dodatku tlenku wapnia i popiołu z węgla brunatnego na wartości badanych cech biomasy roślin testowych był zbliżony. Kukurydza nawożona osadami ściekowymi bez dodatków i z dodatkiem CaO i popiołu z węgla brunatnego oraz potasem w formie nawozów mineralnych zawierała w I roku uprawy optymalne, z punktu widzenia wartości paszowej, stosunki (Na+K) : (Ca+Mg). Zapewnienie optymalnych stosunków (Na+K) : (Ca+Mg) w roślinach uprawianych w kolejnych latach po wprowadzeniu osadów i ich mieszanin do gleby, a także w roślinach następczych, uprawianych w międzyplonie wymaga stosowania uzupełniającego, zbilansowanego nawożenia N, P, K, Ca i Mg.