Wiek XIX w rozwoju założeń ogrodowych charakteryzowało zwiększenie znaczenia i różnorodności gatunkowej roślin. Coraz częściej w parkach stosowano taksony sprowadzane spoza Europy, gdzie sprawdzano ich zdolności aklimatyzacyjne. Ważną rolę w propagowaniu nowych trendów spełniały parki zdrojowe lub inne prywatne założenia ogrodowe w stylu krajobrazowo-romatycznym lub naturalistycznym. Park wokół sanatorium „Biały Orzeł” w Sokołowsku to przykład parku zdrojowego w stylu, w którego układzie najważniejszym elementem była zieleń. Drzewostan parków, kształtowany był surowym klimatem górskim, lecz mimo to wśród rodzimych gatunków lasotwórczych znaleźć można typowe dla parków zdrojowych egzotyczne osobniki drzew imponujących rozmiarów, np. choina kanadyjska, świerk kłujący, mahonia pospolita, cyprysik groszkowy ‘Squarrosa’ i ‘Plumosa’, świerk wschodni, jedlica zielona w odmianie sinej, żywotnik olbrzymi, żywotnik zachodni, cyprysik nutkajski. W 2006 roku wykonano szczegółową inwentaryzację dendroflory parku w Sokołowsku, podczas, której zmierzono 918 okazów, w tym 859 drzew i 59 krzewów. Określono 46 taksonów z 13 rodzin botanicznych, w tym 34 gatunki drzew oraz 12 krzewów.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.