W pełni autorska i oryginalna propozycja metody oceny dostępności komunikacyjnej służyć ma przede wszystkim jako narzędzie do określania wpływu standardu obsługi transportowej na wartość nieruchomości miejskich. Może być wykorzystywana również do ustalania wysokości opłat adiacenckich, względnie podatku komunikacyjnego przeznaczonego w całości na modernizację i rozwój gminnych systemów infrastruktury technicznej. Uznano, że dogodność lokalizacji i jakość obsługi komunikacyjnej w stopniu wystarczająco dokładnym może charakteryzować pięć parametrów: - dostępność komunikacyjna centrum miasta środkami transportu zbiorowego, - potencjał atrakcyjności pobliskich przystanków, - czas dojazdu do centrum miasta samochodem, - dostępność podstawowego układu drogowego, - stopień zaspokojenia potrzeb parkingowych. Propozycja sposobu ich zwymiarowania stanowi pierwszą próbę zobiektywizowania oceny walorów uznawanych dotychczas za niewymierne.