W artykule został omówiony zakres rozpoznania i dobór parametrów podłoża, uwzględniający warunki pracy konstrukcji, pozwalający na wykorzystanie nowoczesnych technik modelowania numerycznego oraz zaawansowanych modeli konstytutywnych gruntu w analizie głęboko posadowionych obiektów budowlanych. Zaprezentowano doświadczenia i wnioski z wykonanych numerycznych modeli obliczeniowych w przestrzeni 2D i 3D wybranych obiektów, odzwierciedlające lokalne uwarunkowania geotechniczne i istniejącą infrastrukturę.
W pracy omówiono problemy występujące przy analizie głębokich posadowień, głównie przy określaniu wartości parametrów podłoża, i związaną z nimi niepewność pomiaru. Przedstawiono ich źródło oraz rozwój metod i rozwiązań poprawiających zgodność obliczonych i pomierzonych przemieszczeń budynków. Zaprezentowano możliwość wykorzystania i trafność reguł różnicowania (uzmienniania) parametrów geotechnicznych warstw gruntu zalegającego na dużych głębokościach na podstawie zależności lokalnych z uwzględnieniem zmian sztywności gruntu, bazując na teorii małych odkształceń. Wykorzystano autorskie modyfikacje wartości parametrów określonych w rozpoznaniu bazującym na normie PN-81/B-03020, która przez wiele lat była wykorzystywana przy rozpoznaniu podłoża pod głębokie posadowienia przy symulacjach numerycznych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.