Doświadczenie wegetacyjno-wazonowe przeprowadzono w hali wegetacyjnej Akademii Rolniczej w Szczecinie w latach 2001-2003 na glebie kompleksu przydatności rolniczej IVa (żytni bardzo dobry). Glebę tę pod względem granulo- metrycznym zaliczano do kategorii piasku gliniastego. W doświadczeniu użyto kompostów z komunalnego osadu ściekowego po 8 miesięcznym okresie rozkładu. Komposty zawierały wyraźnie więcej azotu i fosforu w stosunku do potasu. Zawartość metali ciężkich (Cd, Cu, Mn, Ni, Pb i Zn) w kompostach nie przekraczało norm wg Rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz.U. 04.236.2369) dotyczących nawozów organicznych. W schemacie badań użyto trzy dawki kompostów odpowiadające 100, 200 i 300 kg N·ha⁻¹, to jest 0,63, 0,99 i 1,26 g N-wazon. Komposty do gleby wprowadzono w 2001 roku pod rzepak jary odmiany Licosmos. Ze względu na małą dawkę potasu wprowadzoną z kompostami do gleby, zastosowano dodatkowo roztwór wodny soli potasowej 60% w takiej ilości, ażeby stosunek N : K wyniósł w każdym wariancie doświadczenia 1,0 : 0,86. W drugim roku nadań (2002) do każdego wariantu wprowadzono roztwory wodne mocznika, superfosfatu potrójnego i soli potasowej w dawkach 0,475 g N na wazon, 0,137 g P na wazon i 0,315 g K na wazon. Dawki te odpowiadały 150 kg N·ha⁻¹, 43,6 g P·ha⁻¹ i 100 kg K·ha⁻¹. Roślina testową było pszenżyto jare odmiany Wanad. W trzecim roku badań (2003) do każdego wazonu wprowadzono roztwory wodne mocznika, superfosfatu potrójnego i soli potasowej 60% w dawkach 0,316 g N na wazon, 0,109 g P na wazon i 0,262 g K na wazon. Dawki te odpowiadały 100 kg N·ha⁻¹, 35 kg P·ha⁻¹ i 83 kg K·ha⁻¹. Rośliną testową był owies odmiany Polar. Uzyskane rezultaty wskazuj ą, że wprowadzone do gleby komposty z komunalnego osadu ściekowego w pierwszym roku prowadzenia doświadczenia wpłynęły na zwiększenie zawartości wapnia, magnezu i siarki w nasionach rzepaku jarego w porównaniu z wariantem kontrolnym. W latach następnych komposty z komunalnego osadu ściekowego miały niewielki wpływ na zwiększenie zawartości wapnia, magnezu i siarki w testowych roślinach. Zwiększenie dawek kompostów z komunalnego osadu ściekowego nie miało wpływu na kształtowanie zawartości wapnia i siarki w badanych roślinach. Zawartość magnezu nieznacznie zwiększyła się. Wprowadzone do komunalnego osadu ściekowego komponenty (słoma, odpady zieleni miejskiej, popiół z węgla kamiennego) nie miały większego wpływu na kształtowanie zawartości wapnia, magnezu i siarki w ziarnie pszenżyta jarego i owsa, ziarnie pszenżyta jarego i owsa.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.