Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  multiflora rose
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Striving to intensify horticultural production, new and more effective bio-preparations are being sought to stimulate plant growth and development. Bio-algeen S90 is a natural agent based on sea algae, the high biological activity of which results from the high content of natural growth regulators. The aim of the study was to verify the influence of Bio-algeen S90 on the growth, morphological characteristics and chlorophyll fluorescence of Rosa multiflora seedlings. The bio-preparation was applied one, two and three times at concentrations: 0.1, 0.2, 0.4 and 0.6 mg.dm−3. Following parameters were measured to evaluate the response of plants to the bio-preparation: F0 – initial fluorescence, Fm – maximal fluorescence in the dark-adapted state, Fv/Fm – maximum photochemical efficiency of PSII. All concentrations of the bio-preparation and frequency of its application stimulated the number of shoots in a bush, the length of shoots and the diameter of the root crown of plants intended for budding. The most beneficial was the two-fold bio-preparation application at a concentration of 0.4 mg.dm–3. Bio-algeen also positively influenced the chlorophyll fluorescence parameters. The highest mean F0 and Fm values were recorded with the two-fold preparation treatment. There was no significant effect of the bio-preparation on the Fv/Fm index, which was within the range of 0.75–0.66.
Dwie odmiany róż z grupy wielokwiatowych: ‘Friesia’ i ‘Nina Weibull’ okulizowano na podkładce Rosa multiflora Thunb. typ bezkolcowy. Oczka pobierano ze zrazów w różnej fazie dojrzałości pędów (kwiaty w kwiatostanie zamknięte; środkowy kwiat w kwiatostanie otwarty całkowicie, pozostałe kwiaty w pąkach; wszystkie kwiaty w kwiatostanie otwarte; wszystkie kwiaty w kwiatostanie przekwitłe; tydzień do dwóch tygodni po opadnięciu płatków) i różnych miejsc na pędzie (część górna, środkowa i dolna). Więcej krzewów otrzymano stosując oczka z pędów o jednym kwiecie w kwiatostanie otwartym i w czasie opadania płatków, mniej - z oczek z pędów o pąkach ściśniętych. Najwięcej krzewów róż uzyskano z oczek pochodzących z dolnych części pędów, a najlepszą jakość - przy użyciu oczek z górnych i środkowych części pędów. Z oczek pobieranych z górnych części pędów uzyskano mniejszą liczbę krzewów, ale lepszej jakości. Dojrzałość pędów i umiejscowienie oczek na zrazie nie wpłynęły na jakość systemu korzeniowego róż.
Dwie odmiany róż z grupy wielokwiatowych: ‘Friesia’ i ‘Nina Weibull’ okulizowano na podkładce Rosa multiflora Thunb. typ bezkolcowy. Oczka pobierano ze zrazów w różnej fazie dojrzałości pędów (kwiaty w kwiatostanie zamknięte; środkowy kwiat w kwiatostanie otwarty całkowicie, pozostałe kwiaty w pąkach; wszystkie kwiaty w kwiatostanie otwarte; wszystkie kwiaty w kwiatostanie przekwitłe; 1-2 tygodnie po opadnięciu płatków), pochodzące z różnych miejsc na pędzie (część górna, środkowa i dolna). Krzewy róż wyrastające z oczek pobieranych ze zrazów w różnej fazie dojrzałości charakteryzowały się podobną siłą wzrostu. Okulanty wyrastające z oczek pobieranych z każdego miejsca na pędzie miały podobną masę i wysokość. Największą liczbę pędów I rzędu miały krzewy uzyskane z oczek pochodzących z górnych części zrazów.
W pracy wyznaczono prędkość krytyczną materiału rozdrobnionego sieczkarnią z toporowym zespołem tnącym. Badania przeprowadzono przy prędkości obrotowej 1000 obr.∙min-1 i dla trzech ustawień toporowego zespołu tnącego (10, 5 i 2 noże). Zmierzono prędkość krytyczną sieczki (zrębków) uzyskanych z siedmiu roślin uprawianych na cele energetyczne. Były to: wierzba wiciowa, róża wielokwiatowa, miskant olbrzymi, spartina preriowa, ślazowiec pensylwański, rdestowiec sachaliński i słonecznik bulwiasty. Zmiana liczby noży tnących w największym stopniu wpłynęła na prędkość krytyczną zrębków z wierzby wiciowej. Największymi wartościami współczynnika lotności charakteryzowała się sieczka słonecznika bulwiastego i spartiny preriowej.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.