W pracy przedstawiono obliczenia zbiornika prostopadłościennego poddanego działaniu temperatury wykonane metodą różnic skończonych w ujęciu wariacyjnym. Uzyskane wyniki obliczeń porównano z obliczeniami znanymi z literatury oraz z polskich norm. Stwierdzono, że występujące różnice wynikają z braku uwzględnienia w obliczeniach analitycznych przestrzennej pracy konstrukcji, jakim jest zbiornik prostopadłościenny.
W pracy przedstawiono wyniki obliczeń statycznych zbiornika prostopadłościennego uzyskane metodą numeryczną – metodą wariacyjnego ujęcia różnic skończonych. W obliczeniach uwzględniono przestrzenny charakter pracy statycznej oraz współpracę konstrukcji z podłożem sprężystym. W dalszej części pokazano, w jaki sposób można doprowadzić do przegrupowania przemieszczeń ścian oraz momentów zginających w poszczególnych partiach zbiornika. Przedstawiono to na przykładzie zastosowania ściągu spinającego przeciwległe ściany oraz przez zastosowanie przypór podpierających dłuższe ściany w środku ich rozpiętości.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.