Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  moczenie cebul
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W uprawie doniczkowej tulipanów badano wpływ retardantów: chloromekwatu, stosowanego w postaci preparatu Cycocel 460 SL - w stężeniu 230, 460 i 920 mg·dm⁻³; daminozydu - w postaci B-Nine 85 SP - w stężeniu 4250, 8500 i 7000 mg·dm⁻³; flurprimidolu - w postaci Topflor 015 SL - w stężeniu 7,5, 15 i 30 mg·dm⁻³; paklobutrazolu - jako Bonzi SC - w stężeniu 4, 8 i 16 mg·dm⁻³. Tulipany czterech odmian: ’Candela’, ’Madame Lafeber’, ’Blue Parrot’ i ’Gordon Cooper’, pędzono metodą tradycyjną w terminie późnym. Retardanty stosowano poprzez moczenie w ich roztworze cebul bezpośrednio przed sadzeniem do doniczek. Odmiany tulipanów reagowały niejednakowo na retardanty oraz stężenia, w jakich je stosowano. Topflor 015 SL, w stężeniu 0,1% i 0,2% (15 i 30 mg·dm⁻³) wpłynął silnie skarlająco na wszystkie odmiany i tulipany nim potraktowane. W fazie generatywnej były niższe, wyrównane oraz miały większą wartość dekoracyjną niż rośliny kontrolne. Cycocel 460 SL i B-Nine 85 SP wpłynęły raczej stymulująco na wzrost roślin. Retardanty nie wpłynęły na termin kwitnienia, spowodowały przyrost plonu cebul tulipanów.
Badania prowadzono w latach 2007-2008, w terminie letnio-jesiennym, w nieogrzewanym tunelu foliowym. Materiał roślinny stanowiły bulwy następcze frezji należących do grupy Beach: ‘Silver Beach’ i ʻSummer Beach’. W badaniach stosowano chitozan o masie cząsteczkowej 20 000 g∙dm-3, w stężeniu 0,2%. Związek ten aplikowano w postaci moczenia bulw przed sadzeniem, opryskiwania i podlewania roślin podczas wzrostu i rozwoju. W wariancie kontrolnym, na żadnym etapie uprawy nie stosowano chitozanu. Zastosowany roztwór chitozanu wpłynął na zwiększenie wielkości i poprawę jakości bulw potomnych frezji z grupy Beach. Jego oddziaływanie uzależnione było jednak od cech odmianowych i metody aplikacji. Spośród porównywanych odmian, ‘Silver Beach’ charakteryzowała się większym plonem bulw potomnych. Moczenie bulw przed sadzeniem w chitozanie powodowało zwiększenie współczynników przyrostu masy. Opryskiwanie roślin natomiast decydowało o zwiększeniu współczynnika przyrostu ogólnej liczby bulw i bulw następczych, wpływało jednak na zmniejszenie współczynnika przyrostu masy bulw następczych.
W latach 2007-2008, w terminie letnio-jesiennym, przeprowadzono doświadczenia, w których określono wpływ metody dostarczenia chitozanu (moczenie bulw przed sadzeniem, podlewanie i opryskiwanie roślin w trakcie wegetacji) na cechy morfologiczne dwóch odmian frezji: ʻSilver Beach’ i ʻSummer Beach’, uprawianych z bulw następczych. Pod koniec okresu wegetacji wykonano pomiary części nadziemnych roślin. Oceniano wysokość roślin, liczbę pędów, liczbę liści osadzonych na pędach głównych i dodatkowych. Wykazano, że cechy odmianowe w dużym stopniu decydują o parametrach wegetatywnych roślin. Frezje odmiany ‘Summer Beach’ odznaczały się większą liczbą pędów i liści zarówno na pędzie głównym, jak i ogółem od roślin odmiany ‘Silver Beach’. Zastosowany chitozan decydował o zwiększeniu wysokości roślin oraz wykształconej przez nie liczbie pędów i liści. Spośród ocenianych w doświadczeniu metod aplikacji chitozanu najkorzystniejsza była metoda opryskiwania roślin.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.