Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  mieszanki bobiku z pszenzytem jarym
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W 3 ścisłych doświadczeniach polowych na glebie lekkiej, w warunkach niedoboru wody, badano w trakcie wegetacji zmiany zagęszczenia, wysokości, masy roślin bobiku wraz z jego głównymi organami oraz powierzchni liści odmian Nadwiślański i Dino, a także zmiany masy roślin pszenicy jarej ‘Eta’ i pszenżyta jarego ‘Maja’ w mieszankach z 50 i 70 % udziałem bobiku w normie wysiewu. Badania przeprowadzono na tle zmian cech roślin w zasiewach jednogatunkowych. Obie odmiany bobiku w siewach jednogatunkowych charakteryzowały się podobną wielkością organów rośliny i zbliżoną do siebie dynamiką gromadzenia suchej masy w czasie wegetacji. Rośliny pszenżyta jarego ‘Maja’ były wyższe i większe od pszenicy jarej ‘Eta’, co wynikało z szybszego tempa gromadzenia biomasy. Rośliny bobiku w mieszankach były niższe i nieproporcjonalnie mniej zagęszczone w stosunku do udziału nasion w normie wysiewu. Charakteryzowały się mniejszą masą systemu korzeniowego, a zwłaszcza mniejszą masą i powierzchnią liści. Rośliny pszenicy i pszenżyta w mieszankach były względnie lepiej zagęszczone i większe od roślin w zasiewach jednogatunkowych.
W trzech doświadczeniach polowych oznaczano w trakcie wegetacji liczbę i masę brodawek korzeniowych oraz zmiany zawartości azotu w dwóch odmianach bobiku Nadwiślański i Dino oraz zawartość azotu w pszenicy i pszenżycie jarym uprawianych w siewach jednogatunkowych i w mieszankach. Obie odmiany bobiku, ale szczególnie odmiana Dino, uprawiane w siewie jednogatunkowym tworzyły więcej brodawek korzeniowych, o większej masie i zawierały więcej azotu ogólnego, niż uprawiane w mieszankach ze zbożami. Zamieranie brodawek korzeniowych rozpoczynało się około 60 dni po siewie.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.