Krzyżowanie międzygatunkowe i międzyrodzajowe jest ważną metodą we współczesnej hodowli. Celem tego krzyżowania jest najczęściej włączenie genów z form nieuprawnych do materiału hodowlanego, warunkujących lepszą zdolność przystosowawczą do niesprzyjających warunków uprawy i odporność na czynniki patogeniczne. W wyniku krzyżowania oddalonego mogą zaistnieć warunki do powstawania zarodków apomiktycznych oraz do eliminacji całego lub części genomu jednego, albo obojga partnerów. Dlatego jest ważne, aby jak najwcześniej zweryfikować status genetyczny powstających siewek lub zregenerowanych roślin. Weryfikację można prowadzić wykorzystując uprzednio opracowane markery. W tej pracy omówiono metody testowania mieszańców oddalonych na podstawie markerów morfologicznych, cytologicznych i molekularnych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.