Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 8

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  maintenance work
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Problem ochrony środowiska w konserwowanych ciekach jest złożony. Jego analiza wymaga więc podejścia systemowego. Praca zawiera projekt systemu, w którym wyszczególniono 34 elementy o charakterze przyrodniczym, technicznym, organizacyjnym i ekonomicznym, mające związek z wykonywaniem robót konserwacyjnych. Powiązania między tymi elementami przedstawiano w formie macierzy i jej grafu. Umożliwiło to określenie znaczenia poszczególnych elementów w utworzonym systemie.
Celem pracy jest weryfikacja dotychczasowych założeń oraz dalsze udoskonalenie algorytmu pozwalającego na wskazanie cieków i kanałów o priorytetowym znaczeniu dla funkcjonowania całego systemu melioracyjnego, na których w pierwszej kolejności należy wykonywać roboty konserwacyjne. Analizy przeprowadzono dla 24 cieków i kanałów (obiektów) zlewni Południowego Kanału Obry, a ich wyniki porównano z rzeczywistymi danymi dotyczącymi konserwacji obiektów w latach 2000–2009, uzyskanymi w Rejonowym Oddziale Wielkopolskiego Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych w Lesznie. Z przyjętych do analizy charakterystyk największy wpływ na miejsce cieku lub kanału melioracyjnego w rankingu potrzeb konserwacji mają powierzchnia zlewni oraz średnia długość, szerokość i głębokość cieku. Istotną rangę nadano ocenie aktualnego stanu technicznego urządzeń i budowli (funkcja dotychczasowych zaniedbań i braku konserwacji). Podjęto także próbę uwzględnienia w ustalaniu rankingu potrzeb konserwacji obiektów ich znaczenia jako elementu wodnego szlaku turystycznego oraz występowania w zlewni obszarów objętych programem NATURA 2000. Wynikiem przeprowadzonych analiz jest stwierdzenie różnic między hierarchią potrzeb konserwacji ustaloną na podstawie proponowanej metody a rzeczywistym zakresem robót konserwacyjnych prowadzonych w latach 2000–2009 na ciekach i kanałach. Jako główny argument można wskazać fakt, że przy niewielkiej ilości środków finansowych przeznaczanych na utrzymanie urządzeń, wykonywano w pierwszej kolejności roboty po awariach o charakterze interwencyjnym. Przeprowadzone badania i analizy wykazały, że metoda wskaźnika potrzeb konserwacji może być uzupełniającym narzędziem w podejmowaniu decyzji w zakresie efektywniejszego wydatkowania środków finansowych w warunkach ich niedoborów.
Ważnym etapem w procesie zarządzania ryzykiem jest planowanie metod reagowania na ryzyko. Odpowiednim narzędziem do tego celu są macierze reagowania na ryzyko. W pracy zostały one wykorzystane do opracowania strategii reagowania na ryzyko ekologiczne w konserwowanych ciekach. Strategia polegająca na unikaniu ryzyka obejmuje działania prowadzące do zmniejszenia częstości robót konserwacyjnych. Strategia związana z łagodzeniem ryzyka to głównie zabiegi technologiczne i organizacyjne, ograniczające niekorzystne zmiany w zbiorowiskach roślinnych i zwierzęcych koryta cieku. Strategia polegająca na aktywnej akceptacji ryzyka zakłada dobre rozpoznanie flory i fauny koryta cieku i prowadzenie robót ze szczególną ostrożnością w miejscach występowania cennych zbiorowisk. W pracy wykazano, że przypisane poszczególnym strategiom działania mogą wpłynąć na obniżenie poziomu ryzyka ekologicznego, lecz generują ryzyko podwyższenia kosztów realizacji robót konserwacyjnych i ryzyko wydłużenia czasu ich realizacji.
W pracy podjęto próbę określenia hierarchii elementów systemu koryta cieku, które są kształtowane przez roboty regulacyjne i konserwacyjne, decydujących o składzie jakościowym i ilościowym zbiorowisk makrofitów wodnych. Badania terenowe wykonano w korytach 29 małych i średnich cieków nizinnych Dolnego Śląska. Na ciekach tych wyznaczono 100 odcinków badawczych. Badania obejmowały pomiar i opis wybranych elementów złożonego systemu koryta cieku, takich jak: spadek podłużny, szerokość dna, głębokość koryta, nachylenie skarp oraz sposób ich umocnienia, substrat dna, liczba gatunków roślin wodnych oraz pokrycie dna przez rośliny. Do określenia hierarchii oddziaływania rozpatrywanych elementów systemu cieku na skład jakościowy i ilościowy zbiorowisk roślin wodnych wykorzystano teorię zbiorów przybliżonych. Jej zastosowanie pozwoliło na określenie kolejności oddziaływania: pojedynczych elementów rozpatrywanego systemu koryta cieku, par tych elementów, zespołów złożonych z trzech oraz z czterech elementów na liczbę gatunków roślin wodnych występujących w cieku oraz na stopień pokrycia przez nie dna.
Planowanie i realizacja robót konserwacyjnych w ciekach z uwzględnieniem ochrony środowiska jest zagadnieniem bardzo złożonym. W pracy wykazano na znaczną przydatność metody drzewa zdarzeń do rozwiązywania tego problemu. Przypisując jednakowe znaczenie przyrodzie, technice i ekonomii, metoda pozwala usystematyzować dane będące podstawą planowania robot konserwacyjnych oraz ułatwia wybór najkorzystniejszego w danych warunkach wariantu realizacji robót.
W pracy przeanalizowano oddziaływanie regulacji i konserwacji cieku na naczyniową roślinność wodną. Podstawą tej oceny są wyniki badań terenowych, prowadzonych w sezonach wegetacyjnych 2007 i 2008 roku, w korytach trzech cieków nizinnych Dolnego Śląska - Dobrej, Żaliny i Żurawki. Obejmowały one identyfikację gatunków występujących w zbiorowiskach roślinności wodnej oraz określenie stopnia zagęszczenia tej roślinności w dnie cieku. Badania wykonano w przekształconych, w następstwie robót, odcinkach cieków oraz na odcinkach nieobjętych robotami. Analizy porównawcze pozwoliły określić zmiany jakościowe i ilościowe, które wystąpiły w zbiorowiskach roślinności wodnej w następstwie wykonanych robót. Uzyskane w pracy wyniki będą mogły być wykorzystane do oceny ryzyka ekologicznego w regulowanych i konserwowanych ciekach, rozpatrywanego w obszarze naczyniowej roślinności wodnej.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.