Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: macierz reagowania na ryzyko

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik

Zastosowanie macierzy reagowania na ryzyko w projektach systemów kanalizacyjnych

100%

Rybka I., Bondar-Nowakowska E.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

2010

nr 13

Badania ankietowe, przeglądy dokumentacji oraz bezpośrednie obserwacje na budowach wskazały na wiele zagrożeń, które mogą niekorzystnie wpłynąć na realizację projektów kanalizacji. Zagrożenia te występują na wszystkich etapach procesu inwestycyjnego. Najważniejsze z nich to: błędy w dokumentacji projektowej, wady i uszkodzenia wbudowywanych materiałów, niekorzystne warunki atmosferyczne. Generują one wysokie poziomy ryzyka jakościowego, harmonogramowego oraz kosztowego. Obniżenie tego poziomu jest możliwe poprzez opracowanie odpowiednich metod reagowania na te rodzaje ryzyka. W pracy wykorzystano do tego celu macierze. Jest to technika wykorzystywana w planach zarządzania ryzykiem. Wymaga ona określenia działań pozwalających na obniżenie częstości występowania źródeł ryzyka oraz ograniczenia ich skutków. W pracy wykazano, że w projektach kanalizacji największe zastosowanie mają działania, które polegają na unikaniu lub łagodzeniu ryzyka. Należą do nich: zaostrzenie kryteriów wyboru projektanta i wykonawcy robót, szczegółowe zapisy kontraktu, rezerwa czasowa, rezerwa finansowa. Analiza opracowanych macierzy wykazała, że warunkiem obniżenia poziomów ryzyka jakościowego, harmonogramowego oraz kosztowego w procesie inwestycyjnym kanalizacji jest podjęcie odpowiednich działań już na etapie projektowania i kontraktowania projektu.

Reagowanie na ryzyko ekologiczne w robotach konserwacyjnych na ciekach

51%

Bondar-Nowakowska E.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

2010

tom 548

nr 1

Ważnym etapem w procesie zarządzania ryzykiem jest planowanie metod reagowania na ryzyko. Odpowiednim narzędziem do tego celu są macierze reagowania na ryzyko. W pracy zostały one wykorzystane do opracowania strategii reagowania na ryzyko ekologiczne w konserwowanych ciekach. Strategia polegająca na unikaniu ryzyka obejmuje działania prowadzące do zmniejszenia częstości robót konserwacyjnych. Strategia związana z łagodzeniem ryzyka to głównie zabiegi technologiczne i organizacyjne, ograniczające niekorzystne zmiany w zbiorowiskach roślinnych i zwierzęcych koryta cieku. Strategia polegająca na aktywnej akceptacji ryzyka zakłada dobre rozpoznanie flory i fauny koryta cieku i prowadzenie robót ze szczególną ostrożnością w miejscach występowania cennych zbiorowisk. W pracy wykazano, że przypisane poszczególnym strategiom działania mogą wpłynąć na obniżenie poziomu ryzyka ekologicznego, lecz generują ryzyko podwyższenia kosztów realizacji robót konserwacyjnych i ryzyko wydłużenia czasu ich realizacji.

Ograniczanie wyników

1 Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

1 Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

2 Bondar-Nowakowska E.

1 Rybka I.

2 2010

Wyniki wyszukiwania

Zastosowanie macierzy reagowania na ryzyko w projektach systemów kanalizacyjnych

Reagowanie na ryzyko ekologiczne w robotach konserwacyjnych na ciekach