Celem badań było określenie endogennej zawartości kwasu salicylowego u dwóch genotypów Festulolium różniących się odpornością na pleśń śniegową. Zbadano również zawartość związków fenolowych i cukrów rozpuszczalnych w sprzyjających infekcji warunkach chłodu i ciemności. Badania przeprowadzono na dwóch androgenicznych formach Festulolium oznaczonych numerami roboczymi 561 i 621, uzyskanych z odmiany Rakopan [Zwierzykowski i in. 2001]. Zawartość SA mierzono przed pre-hartowaniem (kontrola), po pre-hartowaniu oraz po hartowaniu. Analizy zmian zawartości związków fenolowych i cukrów rozpuszczalnych w liściach i węzłach krzewienia wykonywano przed umieszczeniem roślin w 2oC i ciemności, a następnie kolejno po 1, 2, 3, 4, 5, 6 tygodniach wzrostu w chłodzie i w ciemności. Wykazano, że hartowanie zdecydowanie obniżało zawartość kwasu salicylowego u genotypu odpornego na pleśń śniegową, a zwiększało u genotypu wrażliwego. W rezultacie po hartowaniu obydwa genotypy nie różniły się istotnie w poziomie tego hormonu. Genotyp odporny na pleśń śniegową charakteryzował się większą zawartością związków fenolowych w ciągu pierwszych 4 tygodni chłodu i ciemności. Genotyp odporny na pleśń charakteryzował się mniejszymi wahaniami poziomu cukrów rozpuszczalnych podczas sześciotygodniowego wzrostu w chłodzie i ciemności oraz końcowo większym udziałem ketoz w ogólnej puli cukrów w porównaniu do genotypu wrażliwego. Podsumowując, poziom kwasu salicylowego indukowany hartowaniem nie różnicuje badanych genotypów Festulolium. Poziom SA po procesie hartowania u obu genotypów jest podobny, przy czym u genotypu odpornego jest kilkunastokrotnie niższy, zaś u genotypu wrażliwego trzykrotnie wyższy niż u kontroli.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.