Celem pracy była ocena pobrania ołowiu z żywnością, na przestrzeni lat 1993-1997, w sześciu typach gospodarstw domowych. Wykazano, że pobranie ołowiu w przypadku zawartości maksymalnej stanowiło średnio dla badanych typów gospodarstw domowych 118% wartości tymczasowego tolerowania pobrania tygodniowego, natomiast w przypadku średniej zawartości w produktach było stosunkowo niskie i nie przekraczało ustalonej wartości PTWI. Głównymi źródłami ołowiu w diecie były produkty zbożowe, warzywa i przetwory oraz produkty mięsne.