Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 4

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  kwas 3-indolilooctowy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Badano wpływ 2iP w stężeniach: 0,1; 0,5; 2; 5 i 10 mg 1⁻¹ w kombinacji z IAA w stężeniach: 0,1; 0,5; 2 i 5 mg l⁻¹ na regenerację pędów i korzeni Spathiphyllum odmiany ‘Svend Neilson’. Pędy wykorzystane do doświadczenia uzyskano z ustabilizowanych kultur prowadzonych na pożywce Murashigeva i Skooga. Stwierdzono, że liczba i świeża masa pędów przybyszowych zwiększała się na pożywkach zawierających wyższe stężenia 2iP. Niewielki dodatek auksyny (0,1 i 0,5 mg l⁻¹) stymulował wzrost pędów na pożywce zawierającej 2iP w stężeniu 2 mg 1⁻¹. Największy współczynnik namnażania uzyskano na pożywce uzupełnionej 2iP w ilości 10 mg 1⁻¹ i 0,1 mg 1⁻¹ IAA. Najlepsze ukorzenianie pędów uzyskano na pożywce zawierającej IAA w ilości 2 i 5 mg 1⁻¹.
Badania owocników Boletus erythropus przeprowadzone za pomocą metod chromatograficznych i spektralnych wykazały obecność kwasów tłuszczowych: palmitynowego, hnolenowego oraz związków indolowych: tryptaminy i kwasu 3-indolilooctowego (IAA). Analiza mycelium i pożywki hodowlanej potwierdziły obecność IAA.
Celem badań bylo określenie wpływu L-tryptofanu (Tr) oraz kwasu 3-indolilooctowego (IAA), zastosowanych razem z Azotobacter sp. na liczebność drobnoustrojów i aktywność enzymów glebowych oraz na plonowanie i skład chemiczny marchwi. Badania przeprowadzono w hali wegetacyjnej w wazonach Kick-Brauckmanna, w których umieszczono po 10 kg gleby brunatnej właściwej, wytworzonej z piasku gliniastego lekkiego o pH 7.15. Na tle stałego nawożenia mineralnego zastosowano L-tryptofan w ilości: 0; 0.6; 6.0 i 60 mg • kg-1 gleby i kwas 3-indolilooctowy w dawkach: 0; 0.2 i 2.0 mg • kg-1 gleby. Dodatkowo wprowadzono obiekt z dolistnym stosowaniem wodnego roztworu IAA w stężeniu 20 mg • dm-3. Doświadczenie prowadzono w dwóch seriach. W pierwszej serii zarówno Tr, jak i IAA stosowano bez dodawania do gleby komórek Azotobacter sp. W drugiej serii związki te stosowano razem z wyizolowanymi z gleby i następnie namnożonymi komórkami Azotobacter sp. Rośliną doświadczalną była marchew (Daucus carota L). W wyniku badań stwierdzono, że L-tryptofan w dawkach 0.6-60 mg • kg-1 gleby naruszał równowagę biologiczną, gdyż wpływał negatywnie na liczebność bakterii organotroficznych, oligotroficznych, zbiałczających azot i amonifikatorów oraz promieniowców, natomiast stymulował namnażanie Azotobacter sp., bakterii proteolitycznych i grzybów. Niekorzystne zmiany w pewnym stopniu były łagodzone wskutek zastosowanej szczepionki Azotobacter sp. Oddziaływanie IAA było determinowane jego dawką oraz zastosowaną szczepionką i nie zawsze zgodne z działaniem L-tryptofanu. IAA oraz L-tryptofan działały inhibitująco na aktywność dehydrogenaz glebowych i fosfatazy kwaśnej oraz stymulująco na aktywność fosfatazy alkalicznej. Azotobacter sp. wpłynął istotnie na plonotwórcze działanie L-tryptofanu w dawce 0.6 mg · kg-1. Tr oraz IAA nie wywarły żadnego wpływu na zawartość fosforu i magnezu w naci i korzeniach marchwi, natomiast oddziaływanie na koncentrację azotu i wapnia nie było jednoznaczne. L-tryptofan przyczynił się do poprawy zaopatrzenia marchwi w potas oraz do zwiększenia jego wykorzystania z nawozów.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.