Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 13

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  kultury wodne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The paper presents results concerning the content of nickel in leaves, inflorescence, stalks and roots of maize cultivated in aquacultures with various concentrations of nickel in the mediums (0; 0.31; 0.62; 1.25; 1.87; 2.Si); 3.12; 3.75; 4.37 and 5.00 mg Ni/dm3). The highest content of nickel was found in roots (26.4-32.56 mg/kg d.m.), then in stalks (1.3-149 mg/kg d.m.), and the lowest in leaves (1.8-110 mg/kg d.m.) and in inflorescence (1.8-109.1 mg/kg d.m.). Among the examined leaves, the oldest contained the most nickel (leaves 1, 2 and 3). The content of nickel decreased successively in younger leaves, but only up to 6th level. The youngest leaves (levels 7-9) showed a tendency for an increasing content of nickel. Only the highest concentration of Ni in the medium - 5 mg Ni/dm3 had a toxic effect and caused a decrease in maize yield. The decline in tops yield was about 30% in relation to the control. Toxic activity of nickel was observed with Ni concentration in the medium 4 37 mg Ni/dm3 and the metal content in maize leaves 110 mg Ni/kg d.m.
W przeprowadzonych badaniach w latach 2006-2007 określano wpływ zróżnicowanych dawek kadmu (1,4; 2,8; 28 mg∙dm-3) zastosowanych w formie CdCl2 na zawartość potasu, sodu, wapnia i magnezu oraz średnich równoważnikowych proporcji jonowych między tymi pierwiastkami w liściach oraz korzeniach trzech klonów Salix viminalis: Bjor, Jorr i Tora, uprawianych w kulturach wodnych z pożywką Hoaglanda. Oceniono także wzajemne zależności między zawartością poszczególnych makroelementów w warunkach zanieczyszczenia podłoża kadmem. Zastosowane dawki kadmu istotnie zmniejszyły zawartość potasu, sodu, wapnia i magnezu w korzeniach badanych klonów, zaś w liściach spowodowały wzrost koncentracji magnezu, natomiast spadek zawartości sodu. Jedynie w liściach klonu Jorr stwierdzono pewną regularność, mianowicie wzrastające ilości kadmu w pożywce powodowały zwiększoną zawartość K, Mg i Ca. Kadm w liściach wierzby spowodował rozszerzenie stosunku Ca : Mg i K : Na oraz zawężenie stosunku K : Ca i K : Mg u form Jorr i Tora.
Celem przeprowadzonych badań w latach 2006-2007 było określenie wpływu różnych dawek kadmu (1,4; 2,8; 28 mg∙dm-3) na zawartość Fe, Cu, Zn i Mn w liściach oraz korzeniach trzech klonów wierzby wiciowej: Bjor, Jorr i Tora, uprawianych w kulturach wodnych. Wykazano istotny wpływ kadmu na zawartość oznaczanych mikroelementów w badanych organach wierzby. Skażenie pożywki kadmem spowodowało spadek zawartości wszystkich oznaczonych mikroelementów w liściach oraz Cu, Zn i Mn w korzeniach badanych klonów wierzby wiciowej. Klon Jorr, po zaaplikowaniu kadmu do pożywki, charakteryzował się większą zdolnością gromadzenia cynku, manganu i żelaza w liściach oraz cynku w korzeniach niż klony Bjor i Tora. Z kolei Bjor w podobnych warunkach, w większych ilościach gromadził miedź. Korzenie klonów Bjor i Jorr wykazały się istotnym wzrostem akumulacji żelaza w korzeniach pod wpływem dawki 2,8 mg Cd∙dm-3 w pożywce. Natomiast klon Tora kumulowała ten pierwiastek na podobnym poziomie, niezależnie od stężenia kadmu w pożywce.
Pierwiastki chemiczne N, P, K, Ca i Mg, jakolwiek znajdują się w glebie w dużych ilościach, często występują w formie słabo rozpuszczalnej, a tym samym są trudno przyswajalne dla roślin. Ponadto, w warunkach glebowo-klimatycznych Polski pierwiastki te narażone są na straty wskutek wymywania. Muszą one zatem być wprowadzane do gleby z nawozami, i w miarę intensyfikacji rolnictwa, w coraz większych ilościach. Efektywne wykorzystanie nawozów, a także ograniczenie ich szkodliwego oddziaływania na środowisko glebowe, wymaga bardzo wnikliwego uwzględniania właściwości gleby. W pracy oznaczono zawartość pierwiastków Mg, Ca, K, P, Na i Cl w częściach nadziemnych i korzeniach czternastodniowych siewek sześciu odmian żyta ozimego: Kier, Motto, Walet, Luco, Klawo i Nawid. Siewki żyta traktowane były NaCl w czterech stężeniach: 0, 100, 150 i 200 mM. U badanych odmian żyta po traktowaniu NaCl powtarzalnie następowało obniżenie zawartości pierwiastków P, Ca, K i Mg i wzrost zawartości Na i Cl. Odmiany żyta nieznacznie różniły się zawartością poszczególnych pierwiastków. Jednak odmiana Luco, która była najbardziej tolerancyjna na zasolenia pożywki, zawierała nieco więcej wapnia, potasu, fosforu i magnezu, a jednocześnie najwięcej chloru i sodu.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.